вы́кукабены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́кукабены |
вы́кукабеная |
вы́кукабенае |
вы́кукабеныя |
Р. |
вы́кукабенага |
вы́кукабенай вы́кукабенае |
вы́кукабенага |
вы́кукабеных |
Д. |
вы́кукабенаму |
вы́кукабенай |
вы́кукабенаму |
вы́кукабеным |
В. |
вы́кукабены (неадуш.) вы́кукабенага (адуш.) |
вы́кукабеную |
вы́кукабенае |
вы́кукабеныя (неадуш.) вы́кукабеных (адуш.) |
Т. |
вы́кукабеным |
вы́кукабенай вы́кукабенаю |
вы́кукабеным |
вы́кукабенымі |
М. |
вы́кукабеным |
вы́кукабенай |
вы́кукабеным |
вы́кукабеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́кукабіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́кукаблю |
вы́кукабім |
2-я ас. |
вы́кукабіш |
вы́кукабіце |
3-я ас. |
вы́кукабіць |
вы́кукабяць |
Прошлы час |
м. |
вы́кукабіў |
вы́кукабілі |
ж. |
вы́кукабіла |
н. |
вы́кукабіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́кукабі |
вы́кукабіце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́кукабіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́кукаваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́кукую |
вы́кукуем |
2-я ас. |
вы́кукуеш |
вы́кукуеце |
3-я ас. |
вы́кукуе |
вы́кукуюць |
Прошлы час |
м. |
вы́кукаваў |
вы́кукавалі |
ж. |
вы́кукавала |
н. |
вы́кукавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́кукуй |
вы́кукуйце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́кукаваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́куклены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́куклены |
вы́кукленая |
вы́кукленае |
вы́кукленыя |
Р. |
вы́кукленага |
вы́кукленай вы́кукленае |
вы́кукленага |
вы́кукленых |
Д. |
вы́кукленаму |
вы́кукленай |
вы́кукленаму |
вы́кукленым |
В. |
вы́куклены (неадуш.) вы́кукленага (адуш.) |
вы́кукленую |
вы́кукленае |
вы́кукленыя (неадуш.) вы́кукленых (адуш.) |
Т. |
вы́кукленым |
вы́кукленай вы́кукленаю |
вы́кукленым |
вы́кукленымі |
М. |
вы́кукленым |
вы́кукленай |
вы́кукленым |
вы́кукленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
выку́клівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выку́кліваецца |
выку́кліваюцца |
Прошлы час |
м. |
выку́кліваўся |
выку́кліваліся |
ж. |
выку́клівалася |
н. |
выку́клівалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выку́кліваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́кукліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
вы́кукліцца |
вы́кукляцца |
Прошлы час |
м. |
вы́кукліўся |
вы́кукліліся |
ж. |
вы́куклілася |
н. |
вы́куклілася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́кукліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́кукліць
‘прыбраць, упрыгожыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вы́куклю |
вы́куклім |
2-я ас. |
вы́кукліш |
вы́кукліце |
3-я ас. |
вы́кукліць |
вы́кукляць |
Прошлы час |
м. |
вы́кукліў |
вы́куклілі |
ж. |
вы́кукліла |
н. |
вы́кукліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
вы́куклі |
вы́кукліце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
вы́кукліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́кулены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́кулены |
вы́куленая |
вы́куленае |
вы́куленыя |
Р. |
вы́куленага |
вы́куленай вы́куленае |
вы́куленага |
вы́куленых |
Д. |
вы́куленаму |
вы́куленай |
вы́куленаму |
вы́куленым |
В. |
вы́кулены (неадуш.) вы́куленага (адуш.) |
вы́куленую |
вы́куленае |
вы́куленыя (неадуш.) вы́куленых (адуш.) |
Т. |
вы́куленым |
вы́куленай вы́куленаю |
вы́куленым |
вы́куленымі |
М. |
вы́куленым |
вы́куленай |
вы́куленым |
вы́куленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́кулены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́кулены |
вы́куленая |
вы́куленае |
вы́куленыя |
Р. |
вы́куленага |
вы́куленай вы́куленае |
вы́куленага |
вы́куленых |
Д. |
вы́куленаму |
вы́куленай |
вы́куленаму |
вы́куленым |
В. |
вы́кулены (неадуш.) вы́куленага (адуш.) |
вы́куленую |
вы́куленае |
вы́куленыя (неадуш.) вы́куленых (адуш.) |
Т. |
вы́куленым |
вы́куленай вы́куленаю |
вы́куленым |
вы́куленымі |
М. |
вы́куленым |
вы́куленай |
вы́куленым |
вы́куленых |
Кароткая форма: вы́кулена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.