вы́вухрыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́вухру |
вы́вухрым |
| 2-я ас. |
вы́вухрыш |
вы́вухрыце |
| 3-я ас. |
вы́вухрыць |
вы́вухраць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́вухрыў |
вы́вухрылі |
| ж. |
вы́вухрыла |
| н. |
вы́вухрыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́вухры |
вы́вухрыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́вухрыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вывуча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вывуча́льнік |
вывуча́льнікі |
| Р. |
вывуча́льніка |
вывуча́льнікаў |
| Д. |
вывуча́льніку |
вывуча́льнікам |
| В. |
вывуча́льніка |
вывуча́льнікаў |
| Т. |
вывуча́льнікам |
вывуча́льнікамі |
| М. |
вывуча́льніку |
вывуча́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́вучанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вы́вучанасць |
| Р. |
вы́вучанасці |
| Д. |
вы́вучанасці |
| В. |
вы́вучанасць |
| Т. |
вы́вучанасцю |
| М. |
вы́вучанасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́вучаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́вучаны |
вы́вучаная |
вы́вучанае |
вы́вучаныя |
| Р. |
вы́вучанага |
вы́вучанай вы́вучанае |
вы́вучанага |
вы́вучаных |
| Д. |
вы́вучанаму |
вы́вучанай |
вы́вучанаму |
вы́вучаным |
| В. |
вы́вучаны (неадуш.) вы́вучанага (адуш.) |
вы́вучаную |
вы́вучанае |
вы́вучаныя (неадуш.) вы́вучаных (адуш.) |
| Т. |
вы́вучаным |
вы́вучанай вы́вучанаю |
вы́вучаным |
вы́вучанымі |
| М. |
вы́вучаным |
вы́вучанай |
вы́вучаным |
вы́вучаных |
Кароткая форма: вы́вучана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вывуча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
вывуча́ецца |
вывуча́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
вывуча́ўся |
вывуча́ліся |
| ж. |
вывуча́лася |
| н. |
вывуча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вывуча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вывуча́ю |
вывуча́ем |
| 2-я ас. |
вывуча́еш |
вывуча́еце |
| 3-я ас. |
вывуча́е |
вывуча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
вывуча́ў |
вывуча́лі |
| ж. |
вывуча́ла |
| н. |
вывуча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вывуча́й |
вывуча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вывуча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выву́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выву́чванне |
| Р. |
выву́чвання |
| Д. |
выву́чванню |
| В. |
выву́чванне |
| Т. |
выву́чваннем |
| М. |
выву́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.