безуце́шны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
безуце́шны |
безуце́шная |
безуце́шнае |
безуце́шныя |
| Р. |
безуце́шнага |
безуце́шнай безуце́шнае |
безуце́шнага |
безуце́шных |
| Д. |
безуце́шнаму |
безуце́шнай |
безуце́шнаму |
безуце́шным |
| В. |
безуце́шны (неадуш.) безуце́шнага (адуш.) |
безуце́шную |
безуце́шнае |
безуце́шныя (неадуш.) безуце́шных (адуш.) |
| Т. |
безуце́шным |
безуце́шнай безуце́шнаю |
безуце́шным |
безуце́шнымі |
| М. |
безуце́шным |
безуце́шнай |
безуце́шным |
безуце́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
безыдэ́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| безыдэ́йна |
безыдэ́йней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
безыдэ́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
безыдэ́йнасць |
| Р. |
безыдэ́йнасці |
| Д. |
безыдэ́йнасці |
| В. |
безыдэ́йнасць |
| Т. |
безыдэ́йнасцю |
| М. |
безыдэ́йнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
безыдэ́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
безыдэ́йны |
безыдэ́йная |
безыдэ́йнае |
безыдэ́йныя |
| Р. |
безыдэ́йнага |
безыдэ́йнай безыдэ́йнае |
безыдэ́йнага |
безыдэ́йных |
| Д. |
безыдэ́йнаму |
безыдэ́йнай |
безыдэ́йнаму |
безыдэ́йным |
| В. |
безыдэ́йны (неадуш.) безыдэ́йнага (адуш.) |
безыдэ́йную |
безыдэ́йнае |
безыдэ́йныя (неадуш.) безыдэ́йных (адуш.) |
| Т. |
безыдэ́йным |
безыдэ́йнай безыдэ́йнаю |
безыдэ́йным |
безыдэ́йнымі |
| М. |
безыдэ́йным |
безыдэ́йнай |
безыдэ́йным |
безыдэ́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
безыме́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| безыме́нна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
безыме́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
безыме́ннасць |
| Р. |
безыме́ннасці |
| Д. |
безыме́ннасці |
| В. |
безыме́ннасць |
| Т. |
безыме́ннасцю |
| М. |
безыме́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
безыме́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
безыме́ннік |
безыме́ннікі |
| Р. |
безыме́нніка |
безыме́ннікаў |
| Д. |
безыме́нніку |
безыме́ннікам |
| В. |
безыме́нніка |
безыме́ннікаў |
| Т. |
безыме́ннікам |
безыме́ннікамі |
| М. |
безыме́нніку |
безыме́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
безыме́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
безыме́нны |
безыме́нная |
безыме́ннае |
безыме́нныя |
| Р. |
безыме́ннага |
безыме́ннай безыме́ннае |
безыме́ннага |
безыме́нных |
| Д. |
безыме́ннаму |
безыме́ннай |
безыме́ннаму |
безыме́нным |
| В. |
безыме́нны (неадуш.) безыме́ннага (адуш.) |
безыме́нную |
безыме́ннае |
безыме́нныя (неадуш.) безыме́нных (адуш.) |
| Т. |
безыме́нным |
безыме́ннай безыме́ннаю |
безыме́нным |
безыме́ннымі |
| М. |
безыме́нным |
безыме́ннай |
безыме́нным |
безыме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.