безыме́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. безыме́ннік безыме́ннікі
Р. безыме́нніка безыме́ннікаў
Д. безыме́нніку безыме́ннікам
В. безыме́нніка безыме́ннікаў
Т. безыме́ннікам безыме́ннікамі
М. безыме́нніку безыме́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)