безуце́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. безуце́шны безуце́шная безуце́шнае безуце́шныя
Р. безуце́шнага безуце́шнай
безуце́шнае
безуце́шнага безуце́шных
Д. безуце́шнаму безуце́шнай безуце́шнаму безуце́шным
В. безуце́шны (неадуш.)
безуце́шнага (адуш.)
безуце́шную безуце́шнае безуце́шныя (неадуш.)
безуце́шных (адуш.)
Т. безуце́шным безуце́шнай
безуце́шнаю
безуце́шным безуце́шнымі
М. безуце́шным безуце́шнай безуце́шным безуце́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)