Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прафсаю́зна-юрыды́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прафсаю́зна-юрыды́чны прафсаю́зна-юрыды́чная прафсаю́зна-юрыды́чнае прафсаю́зна-юрыды́чныя
Р. прафсаю́зна-юрыды́чнага прафсаю́зна-юрыды́чнай
прафсаю́зна-юрыды́чнае
прафсаю́зна-юрыды́чнага прафсаю́зна-юрыды́чных
Д. прафсаю́зна-юрыды́чнаму прафсаю́зна-юрыды́чнай прафсаю́зна-юрыды́чнаму прафсаю́зна-юрыды́чным
В. прафсаю́зна-юрыды́чны (неадуш.)
прафсаю́зна-юрыды́чнага (адуш.)
прафсаю́зна-юрыды́чную прафсаю́зна-юрыды́чнае прафсаю́зна-юрыды́чныя (неадуш.)
прафсаю́зна-юрыды́чных (адуш.)
Т. прафсаю́зна-юрыды́чным прафсаю́зна-юрыды́чнай
прафсаю́зна-юрыды́чнаю
прафсаю́зна-юрыды́чным прафсаю́зна-юрыды́чнымі
М. прафсаю́зна-юрыды́чным прафсаю́зна-юрыды́чнай прафсаю́зна-юрыды́чным прафсаю́зна-юрыды́чных

Крыніцы: piskunou2012.

прафсаю́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прафсаю́знік прафсаю́знікі
Р. прафсаю́зніка прафсаю́знікаў
Д. прафсаю́зніку прафсаю́знікам
В. прафсаю́зніка прафсаю́знікаў
Т. прафсаю́знікам прафсаю́знікамі
М. прафсаю́зніку прафсаю́зніках

Крыніцы: piskunou2012.

прафсаю́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прафсаю́зны прафсаю́зная прафсаю́знае прафсаю́зныя
Р. прафсаю́знага прафсаю́знай
прафсаю́знае
прафсаю́знага прафсаю́зных
Д. прафсаю́знаму прафсаю́знай прафсаю́знаму прафсаю́зным
В. прафсаю́зны (неадуш.)
прафсаю́знага (адуш.)
прафсаю́зную прафсаю́знае прафсаю́зныя (неадуш.)
прафсаю́зных (адуш.)
Т. прафсаю́зным прафсаю́знай
прафсаю́знаю
прафсаю́зным прафсаю́знымі
М. прафсаю́зным прафсаю́знай прафсаю́зным прафсаю́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прафсхо́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прафсхо́д прафсхо́ды
Р. прафсхо́ду прафсхо́даў
Д. прафсхо́ду прафсхо́дам
В. прафсхо́д прафсхо́ды
Т. прафсхо́дам прафсхо́дамі
М. прафсхо́дзе прафсхо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прафтэхадука́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прафтэхадука́цыя
Р. прафтэхадука́цыі
Д. прафтэхадука́цыі
В. прафтэхадука́цыю
Т. прафтэхадука́цыяй
прафтэхадука́цыяю
М. прафтэхадука́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

прафтэхвучы́лішча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прафтэхвучы́лішча прафтэхвучы́лішчы
Р. прафтэхвучы́лішча прафтэхвучы́лішч
прафтэхвучы́лішчаў
Д. прафтэхвучы́лішчу прафтэхвучы́лішчам
В. прафтэхвучы́лішча прафтэхвучы́лішчы
Т. прафтэхвучы́лішчам прафтэхвучы́лішчамі
М. прафтэхвучы́лішчы прафтэхвучы́лішчах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прафтэхні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прафтэхні́чны прафтэхні́чная прафтэхні́чнае прафтэхні́чныя
Р. прафтэхні́чнага прафтэхні́чнай
прафтэхні́чнае
прафтэхні́чнага прафтэхні́чных
Д. прафтэхні́чнаму прафтэхні́чнай прафтэхні́чнаму прафтэхні́чным
В. прафтэхні́чны (неадуш.)
прафтэхні́чнага (адуш.)
прафтэхні́чную прафтэхні́чнае прафтэхні́чныя (неадуш.)
прафтэхні́чных (адуш.)
Т. прафтэхні́чным прафтэхні́чнай
прафтэхні́чнаю
прафтэхні́чным прафтэхні́чнымі
М. прафтэхні́чным прафтэхні́чнай прафтэхні́чным прафтэхні́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прафтэхшко́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прафтэхшко́ла прафтэхшко́лы
Р. прафтэхшко́лы прафтэхшко́л
Д. прафтэхшко́ле прафтэхшко́лам
В. прафтэхшко́лу прафтэхшко́лы
Т. прафтэхшко́лай
прафтэхшко́лаю
прафтэхшко́ламі
М. прафтэхшко́ле прафтэхшко́лах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прафу́каць

‘упусціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прафу́каю прафу́каем
2-я ас. прафу́каеш прафу́каеце
3-я ас. прафу́кае прафу́каюць
Прошлы час
м. прафу́каў прафу́калі
ж. прафу́кала
н. прафу́кала
Загадны лад
2-я ас. прафу́кай прафу́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прафу́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прафу́кваць

‘упускаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прафу́кваю прафу́кваем
2-я ас. прафу́кваеш прафу́кваеце
3-я ас. прафу́квае прафу́кваюць
Прошлы час
м. прафу́кваў прафу́квалі
ж. прафу́квала
н. прафу́квала
Дзеепрыслоўе
цяп. час прафу́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.