прафу́кваць
‘упускаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прафу́кваю | прафу́кваем | |
| прафу́кваеш | прафу́кваеце | |
| прафу́квае | прафу́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| прафу́кваў | прафу́квалі | |
| прафу́квала | ||
| прафу́квала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| прафу́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)