прафу́каць
‘упусціць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прафу́каю | прафу́каем | |
| прафу́каеш | прафу́каеце | |
| прафу́кае | прафу́каюць | |
| Прошлы час | ||
| прафу́каў | прафу́калі | |
| прафу́кала | ||
| прафу́кала | ||
| Загадны лад | ||
| прафу́кай | прафу́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прафу́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)