вы́хлюпаць
‘забрудзіць што-небудзь (выхлюпаць адзенне)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́хлюпаю |
вы́хлюпаем |
| 2-я ас. |
вы́хлюпаеш |
вы́хлюпаеце |
| 3-я ас. |
вы́хлюпае |
вы́хлюпаюць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́хлюпаў |
вы́хлюпалі |
| ж. |
вы́хлюпала |
| н. |
вы́хлюпала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́хлюпай |
вы́хлюпайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́хлюпаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выхо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выхо́д |
выхо́ды |
| Р. |
выхо́ду |
выхо́даў |
| Д. |
выхо́ду |
выхо́дам |
| В. |
выхо́д |
выхо́ды |
| Т. |
выхо́дам |
выхо́дамі |
| М. |
выхо́дзе |
выхо́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
выхо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выхо́джанне |
| Р. |
выхо́джання |
| Д. |
выхо́джанню |
| В. |
выхо́джанне |
| Т. |
выхо́джаннем |
| М. |
выхо́джанні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выхо́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выхо́джванне |
| Р. |
выхо́джвання |
| Д. |
выхо́джванню |
| В. |
выхо́джванне |
| Т. |
выхо́джваннем |
| М. |
выхо́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
выхо́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выхо́джваю |
выхо́джваем |
| 2-я ас. |
выхо́джваеш |
выхо́джваеце |
| 3-я ас. |
выхо́джвае |
выхо́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выхо́джваў |
выхо́джвалі |
| ж. |
выхо́джвала |
| н. |
выхо́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выхо́джвай |
выхо́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выхо́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхо́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выхо́джу |
выхо́дзім |
| 2-я ас. |
выхо́дзіш |
выхо́дзіце |
| 3-я ас. |
выхо́дзіць |
выхо́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
выхо́дзіў |
выхо́дзілі |
| ж. |
выхо́дзіла |
| н. |
выхо́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выхо́дзь |
выхо́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выхо́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхо́дная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
выхо́дная |
выхо́дныя |
| Р. |
выхо́днай |
выхо́дных |
| Д. |
выхо́днай |
выхо́дным |
| В. |
выхо́дную |
выхо́дных (адуш.) |
| Т. |
выхо́днай выхо́днаю |
выхо́днымі |
| М. |
выхо́днай |
выхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
выхо́дная
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
выхо́дная |
выхо́дныя |
| Р. |
выхо́днай |
выхо́дных |
| Д. |
выхо́днай |
выхо́дным |
| В. |
выхо́дную |
выхо́дныя (неадуш.) |
| Т. |
выхо́днай выхо́днаю |
выхо́днымі |
| М. |
выхо́днай |
выхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012.
выхо́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выхо́дны |
выхо́дная |
выхо́днае |
выхо́дныя |
| Р. |
выхо́днага |
выхо́днай выхо́днае |
выхо́днага |
выхо́дных |
| Д. |
выхо́днаму |
выхо́днай |
выхо́днаму |
выхо́дным |
| В. |
выхо́дны (неадуш.) выхо́днага (адуш.) |
выхо́дную |
выхо́днае |
выхо́дныя (неадуш.) выхо́дных (адуш.) |
| Т. |
выхо́дным |
выхо́днай выхо́днаю |
выхо́дным |
выхо́днымі |
| М. |
выхо́дным |
выхо́днай |
выхо́дным |
выхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выхо́дны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
выхо́дны |
выхо́дныя |
| Р. |
выхо́днага |
выхо́дных |
| Д. |
выхо́днаму |
выхо́дным |
| В. |
выхо́днага (адуш.) |
выхо́дных (адуш.) |
| Т. |
выхо́дным |
выхо́днымі |
| М. |
выхо́дным |
выхо́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.