Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

фінля́ндскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фінля́ндскі фінля́ндская фінля́ндскае фінля́ндскія
Р. фінля́ндскага фінля́ндскай
фінля́ндскае
фінля́ндскага фінля́ндскіх
Д. фінля́ндскаму фінля́ндскай фінля́ндскаму фінля́ндскім
В. фінля́ндскі (неадуш.)
фінля́ндскага (адуш.)
фінля́ндскую фінля́ндскае фінля́ндскія (неадуш.)
фінля́ндскіх (адуш.)
Т. фінля́ндскім фінля́ндскай
фінля́ндскаю
фінля́ндскім фінля́ндскімі
М. фінля́ндскім фінля́ндскай фінля́ндскім фінля́ндскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Фінля́ндыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Фінля́ндыя
Р. Фінля́ндыі
Д. Фінля́ндыі
В. Фінля́ндыю
Т. Фінля́ндыяй
Фінля́ндыяю
М. Фінля́ндыі

фіно́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фіно́з
Р. фіно́зу
Д. фіно́зу
В. фіно́з
Т. фіно́зам
М. фіно́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фіно́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіно́зны фіно́зная фіно́знае фіно́зныя
Р. фіно́знага фіно́знай
фіно́знае
фіно́знага фіно́зных
Д. фіно́знаму фіно́знай фіно́знаму фіно́зным
В. фіно́зны (неадуш.)
фіно́знага (адуш.)
фіно́зную фіно́знае фіно́зныя (неадуш.)
фіно́зных (адуш.)
Т. фіно́зным фіно́знай
фіно́знаю
фіно́зным фіно́знымі
М. фіно́зным фіно́знай фіно́зным фіно́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

фінпла́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фінпла́н фінпла́ны
Р. фінпла́на фінпла́наў
Д. фінпла́ну фінпла́нам
В. фінпла́н фінпла́ны
Т. фінпла́нам фінпла́намі
М. фінпла́не фінпла́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

фінскамо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фінскамо́ўны фінскамо́ўная фінскамо́ўнае фінскамо́ўныя
Р. фінскамо́ўнага фінскамо́ўнай
фінскамо́ўнае
фінскамо́ўнага фінскамо́ўных
Д. фінскамо́ўнаму фінскамо́ўнай фінскамо́ўнаму фінскамо́ўным
В. фінскамо́ўны
фінскамо́ўнага
фінскамо́ўную фінскамо́ўнае фінскамо́ўныя
Т. фінскамо́ўным фінскамо́ўнай
фінскамо́ўнаю
фінскамо́ўным фінскамо́ўнымі
М. фінскамо́ўным фінскамо́ўнай фінскамо́ўным фінскамо́ўных

фі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фі́нскі фі́нская фі́нскае фі́нскія
Р. фі́нскага фі́нскай
фі́нскае
фі́нскага фі́нскіх
Д. фі́нскаму фі́нскай фі́нскаму фі́нскім
В. фі́нскі (неадуш.)
фі́нскага (адуш.)
фі́нскую фі́нскае фі́нскія (неадуш.)
фі́нскіх (адуш.)
Т. фі́нскім фі́нскай
фі́нскаю
фі́нскім фі́нскімі
М. фі́нскім фі́нскай фі́нскім фі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фі́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фі́нт фі́нты
Р. фі́нта фі́нтаў
Д. фі́нту фі́нтам
В. фі́нт фі́нты
Т. фі́нтам фі́нтамі
М. фі́нце фі́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фінціклю́шка

‘пустая, несур'ёзная жанчына’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фінціклю́шка фінціклю́шкі
Р. фінціклю́шкі фінціклю́шак
Д. фінціклю́шцы фінціклю́шкам
В. фінціклю́шку фінціклю́шак
Т. фінціклю́шкай
фінціклю́шкаю
фінціклю́шкамі
М. фінціклю́шцы фінціклю́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фінціклю́шка

‘цацка; упрыгожанне; пустыя ўчынкі, словы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фінціклю́шка фінціклю́шкі
Р. фінціклю́шкі фінціклю́шак
Д. фінціклю́шцы фінціклю́шкам
В. фінціклю́шку фінціклю́шкі
Т. фінціклю́шкай
фінціклю́шкаю
фінціклю́шкамі
М. фінціклю́шцы фінціклю́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.