на́рысавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
на́рысавы |
на́рысавая |
на́рысавае |
на́рысавыя |
Р. |
на́рысавага |
на́рысавай на́рысавае |
на́рысавага |
на́рысавых |
Д. |
на́рысаваму |
на́рысавай |
на́рысаваму |
на́рысавым |
В. |
на́рысавы (неадуш.) на́рысавага (адуш.) |
на́рысавую |
на́рысавае |
на́рысавыя (неадуш.) на́рысавых (адуш.) |
Т. |
на́рысавым |
на́рысавай на́рысаваю |
на́рысавым |
на́рысавымі |
М. |
на́рысавым |
на́рысавай |
на́рысавым |
на́рысавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарысі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нарысі́ст |
нарысі́сты |
Р. |
нарысі́ста |
нарысі́стаў |
Д. |
нарысі́сту |
нарысі́стам |
В. |
нарысі́ста |
нарысі́стаў |
Т. |
нарысі́стам |
нарысі́стамі |
М. |
нарысі́сце |
нарысі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарысі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нарысі́стка |
нарысі́сткі |
Р. |
нарысі́сткі |
нарысі́стак |
Д. |
нарысі́стцы |
нарысі́сткам |
В. |
нарысі́стку |
нарысі́стак |
Т. |
нарысі́сткай нарысі́сткаю |
нарысі́сткамі |
М. |
нарысі́стцы |
нарысі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарысі́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
нарысі́стыка |
Р. |
нарысі́стыкі |
Д. |
нарысі́стыцы |
В. |
нарысі́стыку |
Т. |
нарысі́стыкай нарысі́стыкаю |
М. |
нарысі́стыцы |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
нарысі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нарысі́сцкі |
нарысі́сцкая |
нарысі́сцкае |
нарысі́сцкія |
Р. |
нарысі́сцкага |
нарысі́сцкай нарысі́сцкае |
нарысі́сцкага |
нарысі́сцкіх |
Д. |
нарысі́сцкаму |
нарысі́сцкай |
нарысі́сцкаму |
нарысі́сцкім |
В. |
нарысі́сцкі (неадуш.) нарысі́сцкага (адуш.) |
нарысі́сцкую |
нарысі́сцкае |
нарысі́сцкія (неадуш.) нарысі́сцкіх (адуш.) |
Т. |
нарысі́сцкім |
нарысі́сцкай нарысі́сцкаю |
нарысі́сцкім |
нарысі́сцкімі |
М. |
нарысі́сцкім |
нарысі́сцкай |
нарысі́сцкім |
нарысі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
нарысо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нарысо́ваны |
нарысо́ваная |
нарысо́ванае |
нарысо́ваныя |
Р. |
нарысо́ванага |
нарысо́ванай нарысо́ванае |
нарысо́ванага |
нарысо́ваных |
Д. |
нарысо́ванаму |
нарысо́ванай |
нарысо́ванаму |
нарысо́ваным |
В. |
нарысо́ваны нарысо́ванага |
нарысо́ваную |
нарысо́ванае |
нарысо́ваныя нарысо́ваных |
Т. |
нарысо́ваным |
нарысо́ванай нарысо́ванаю |
нарысо́ваным |
нарысо́ванымі |
М. |
нарысо́ваным |
нарысо́ванай |
нарысо́ваным |
нарысо́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нарысо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нарысо́ваны |
нарысо́ваная |
нарысо́ванае |
нарысо́ваныя |
Р. |
нарысо́ванага |
нарысо́ванай нарысо́ванае |
нарысо́ванага |
нарысо́ваных |
Д. |
нарысо́ванаму |
нарысо́ванай |
нарысо́ванаму |
нарысо́ваным |
В. |
нарысо́ваны нарысо́ванага |
нарысо́ваную |
нарысо́ванае |
нарысо́ваныя нарысо́ваных |
Т. |
нарысо́ваным |
нарысо́ванай нарысо́ванаю |
нарысо́ваным |
нарысо́ванымі |
М. |
нарысо́ваным |
нарысо́ванай |
нарысо́ваным |
нарысо́ваных |
Кароткая форма: нарысо́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нары́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нары́т |
Р. |
нары́ту |
Д. |
нары́ту |
В. |
нары́т |
Т. |
нары́там |
М. |
нары́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
нары́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нары́ты |
нары́тая |
нары́тае |
нары́тыя |
Р. |
нары́тага |
нары́тай нары́тае |
нары́тага |
нары́тых |
Д. |
нары́таму |
нары́тай |
нары́таму |
нары́тым |
В. |
нары́ты (неадуш.) нары́тага (адуш.) |
нары́тую |
нары́тае |
нары́тыя (неадуш.) нары́тых (адуш.) |
Т. |
нары́тым |
нары́тай нары́таю |
нары́тым |
нары́тымі |
М. |
нары́тым |
нары́тай |
нары́тым |
нары́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нары́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нары́ты |
нары́тая |
нары́тае |
нары́тыя |
Р. |
нары́тага |
нары́тай нары́тае |
нары́тага |
нары́тых |
Д. |
нары́таму |
нары́тай |
нары́таму |
нары́тым |
В. |
нары́ты (неадуш.) нары́тага (адуш.) |
нары́тую |
нары́тае |
нары́тыя (неадуш.) нары́тых (адуш.) |
Т. |
нары́тым |
нары́тай нары́таю |
нары́тым |
нары́тымі |
М. |
нары́тым |
нары́тай |
нары́тым |
нары́тых |
Кароткая форма: нары́та.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.