Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвклмнопрсуфхыэю

тыпапаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыпапаме́р тыпапаме́ры
Р. тыпапаме́ру тыпапаме́раў
Д. тыпапаме́ру тыпапаме́рам
В. тыпапаме́р тыпапаме́ры
Т. тыпапаме́рам тыпапаме́рамі
М. тыпапаме́ры тыпапаме́рах

Крыніцы: piskunou2012.

тыпаразме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тыпаразме́р тыпаразме́ры
Р. тыпаразме́ру тыпаразме́раў
Д. тыпаразме́ру тыпаразме́рам
В. тыпаразме́р тыпаразме́ры
Т. тыпаразме́рам тыпаразме́рамі
М. тыпаразме́ры тыпаразме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тыпізава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
тыпізава́на - -

тыпізава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. тыпізава́нне
Р. тыпізава́ння
Д. тыпізава́нню
В. тыпізава́нне
Т. тыпізава́ннем
М. тыпізава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тыпізава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тыпізава́ны тыпізава́ная тыпізава́нае тыпізава́ныя
Р. тыпізава́нага тыпізава́най
тыпізава́нае		 тыпізава́нага тыпізава́ных
Д. тыпізава́наму тыпізава́най тыпізава́наму тыпізава́ным
В. тыпізава́ны (неадуш.)
тыпізава́нага (адуш.)		 тыпізава́ную тыпізава́нае тыпізава́ныя (неадуш.)
тыпізава́ных (адуш.)
Т. тыпізава́ным тыпізава́най
тыпізава́наю		 тыпізава́ным тыпізава́нымі
М. тыпізава́ным тыпізава́най тыпізава́ным тыпізава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

тыпізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тыпізава́ны тыпізава́ная тыпізава́нае тыпізава́ныя
Р. тыпізава́нага тыпізава́най
тыпізава́нае		 тыпізава́нага тыпізава́ных
Д. тыпізава́наму тыпізава́най тыпізава́наму тыпізава́ным
В. тыпізава́ны (неадуш.)
тыпізава́нага (адуш.)		 тыпізава́ную тыпізава́нае тыпізава́ныя (неадуш.)
тыпізава́ных (адуш.)
Т. тыпізава́ным тыпізава́най
тыпізава́наю		 тыпізава́ным тыпізава́нымі
М. тыпізава́ным тыпізава́най тыпізава́ным тыпізава́ных

Кароткая форма: тыпізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

тыпізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тыпізава́ны тыпізава́ная тыпізава́нае тыпізава́ныя
Р. тыпізава́нага тыпізава́най
тыпізава́нае		 тыпізава́нага тыпізава́ных
Д. тыпізава́наму тыпізава́най тыпізава́наму тыпізава́ным
В. тыпізава́ны (неадуш.)
тыпізава́нага (адуш.)		 тыпізава́ную тыпізава́нае тыпізава́ныя (неадуш.)
тыпізава́ных (адуш.)
Т. тыпізава́ным тыпізава́най
тыпізава́наю		 тыпізава́ным тыпізава́нымі
М. тыпізава́ным тыпізава́най тыпізава́ным тыпізава́ных

Кароткая форма: тыпізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

тыпізава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. тыпізу́ецца тыпізу́юцца
Прошлы час
м. тыпізава́ўся тыпізава́ліся
ж. тыпізава́лася
н. тыпізава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

тыпізава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. тыпізу́ю тыпізу́ем
2-я ас. тыпізу́еш тыпізу́еце
3-я ас. тыпізу́е тыпізу́юць
Прошлы час
м. тыпізава́ў тыпізава́лі
ж. тыпізава́ла
н. тыпізава́ла
Загадны лад
2-я ас. тыпізу́й тыпізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час тыпізу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

тыпізава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тыпізу́ю тыпізу́ем
2-я ас. тыпізу́еш тыпізу́еце
3-я ас. тыпізу́е тыпізу́юць
Прошлы час
м. тыпізава́ў тыпізава́лі
ж. тыпізава́ла
н. тыпізава́ла
Загадны лад
2-я ас. тыпізу́й тыпізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час тыпізава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.