Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

пра́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пра́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

пра́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пра́ўнасць
Р. пра́ўнасці
Д. пра́ўнасці
В. пра́ўнасць
Т. пра́ўнасцю
М. пра́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

пра́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пра́ўнік пра́ўнікі
Р. пра́ўніка пра́ўнікаў
Д. пра́ўніку пра́ўнікам
В. пра́ўніка пра́ўнікаў
Т. пра́ўнікам пра́ўнікамі
М. пра́ўніку пра́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

пра́ўніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пра́ўніцтва
Р. пра́ўніцтва
Д. пра́ўніцтву
В. пра́ўніцтва
Т. пра́ўніцтвам
М. пра́ўніцтве

Крыніцы: piskunou2012.

пра́ўнук

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пра́ўнук пра́ўнукі
Р. пра́ўнука пра́ўнукаў
Д. пра́ўнуку пра́ўнукам
В. пра́ўнука пра́ўнукаў
Т. пра́ўнукам пра́ўнукамі
М. пра́ўнуку пра́ўнуках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пра́ўнучка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пра́ўнучка пра́ўнучкі
Р. пра́ўнучкі пра́ўнучак
Д. пра́ўнучцы пра́ўнучкам
В. пра́ўнучку пра́ўнучак
Т. пра́ўнучкай
пра́ўнучкаю		 пра́ўнучкамі
М. пра́ўнучцы пра́ўнучках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пра́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пра́ўны пра́ўная пра́ўнае пра́ўныя
Р. пра́ўнага пра́ўнай
пра́ўнае		 пра́ўнага пра́ўных
Д. пра́ўнаму пра́ўнай пра́ўнаму пра́ўным
В. пра́ўны (неадуш.)
пра́ўнага (адуш.)		 пра́ўную пра́ўнае пра́ўныя (неадуш.)
пра́ўных (адуш.)
Т. пра́ўным пра́ўнай
пра́ўнаю		 пра́ўным пра́ўнымі
М. пра́ўным пра́ўнай пра́ўным пра́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

праўра́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праўра́давы праўра́давая праўра́давае праўра́давыя
Р. праўра́давага праўра́давай
праўра́давае		 праўра́давага праўра́давых
Д. праўра́даваму праўра́давай праўра́даваму праўра́давым
В. праўра́давы (неадуш.)
праўра́давага (адуш.)		 праўра́давую праўра́давае праўра́давыя (неадуш.)
праўра́давых (адуш.)
Т. праўра́давым праўра́давай
праўра́даваю		 праўра́давым праўра́давымі
М. праўра́давым праўра́давай праўра́давым праўра́давых

Крыніцы: piskunou2012.

праўцо́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
праўцо́м - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

пра́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пра́ўшчык пра́ўшчыкі
Р. пра́ўшчыка пра́ўшчыкаў
Д. пра́ўшчыку пра́ўшчыкам
В. пра́ўшчыка пра́ўшчыкаў
Т. пра́ўшчыкам пра́ўшчыкамі
М. пра́ўшчыку пра́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.