пра́ўнук
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пра́ўнук | пра́ўнукі | |
| пра́ўнука | пра́ўнукаў | |
| пра́ўнуку | пра́ўнукам | |
| пра́ўнука | пра́ўнукаў | |
| пра́ўнукам | пра́ўнукамі | |
| пра́ўнуку | пра́ўнуках | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)