пра́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пра́ўнік | пра́ўнікі | |
| пра́ўніка | пра́ўнікаў | |
| пра́ўніку | пра́ўнікам | |
| пра́ўніка | пра́ўнікаў | |
| пра́ўнікам | пра́ўнікамі | |
| пра́ўніку | пра́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)