Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдійклмнпрстўфхцш

шантажы́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шантажы́рую шантажы́руем
2-я ас. шантажы́руеш шантажы́руеце
3-я ас. шантажы́руе шантажы́руюць
Прошлы час
м. шантажы́раваў шантажы́равалі
ж. шантажы́равала
н. шантажы́равала
Загадны лад
2-я ас. шантажы́руй шантажы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шантажы́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шантажы́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шантажы́ст шантажы́сты
Р. шантажы́ста шантажы́стаў
Д. шантажы́сту шантажы́стам
В. шантажы́ста шантажы́стаў
Т. шантажы́стам шантажы́стамі
М. шантажы́сце шантажы́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шантажы́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шантажы́стка шантажы́сткі
Р. шантажы́сткі шантажы́стак
Д. шантажы́стцы шантажы́сткам
В. шантажы́стку шантажы́стак
Т. шантажы́сткай
шантажы́сткаю		 шантажы́сткамі
М. шантажы́стцы шантажы́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шантажы́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шантажы́сцкі шантажы́сцкая шантажы́сцкае шантажы́сцкія
Р. шантажы́сцкага шантажы́сцкай
шантажы́сцкае		 шантажы́сцкага шантажы́сцкіх
Д. шантажы́сцкаму шантажы́сцкай шантажы́сцкаму шантажы́сцкім
В. шантажы́сцкі (неадуш.)
шантажы́сцкага (адуш.)		 шантажы́сцкую шантажы́сцкае шантажы́сцкія (неадуш.)
шантажы́сцкіх (адуш.)
Т. шантажы́сцкім шантажы́сцкай
шантажы́сцкаю		 шантажы́сцкім шантажы́сцкімі
М. шантажы́сцкім шантажы́сцкай шантажы́сцкім шантажы́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шанта́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шанта́н шанта́ны
Р. шанта́на шанта́наў
Д. шанта́ну шанта́нам
В. шанта́н шанта́ны
Т. шанта́нам шанта́намі
М. шанта́не шанта́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

шанта́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шанта́нны шанта́нная шанта́ннае шанта́нныя
Р. шанта́ннага шанта́ннай
шанта́ннае		 шанта́ннага шанта́нных
Д. шанта́ннаму шанта́ннай шанта́ннаму шанта́нным
В. шанта́нны (неадуш.)
шанта́ннага (адуш.)		 шанта́нную шанта́ннае шанта́нныя (неадуш.)
шанта́нных (адуш.)
Т. шанта́нным шанта́ннай
шанта́ннаю		 шанта́нным шанта́ннымі
М. шанта́нным шанта́ннай шанта́нным шанта́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Ша́нтараўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ша́нтараўшчына
Р. Ша́нтараўшчыны
Д. Ша́нтараўшчыне
В. Ша́нтараўшчыну
Т. Ша́нтараўшчынай
Ша́нтараўшчынаю
М. Ша́нтараўшчыне

Шантаро́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Шантаро́ўшчына
Р. Шантаро́ўшчыны
Д. Шантаро́ўшчыне
В. Шантаро́ўшчыну
Т. Шантаро́ўшчынай
Шантаро́ўшчынаю
М. Шантаро́ўшчыне

Ша́нтары

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ша́нтары
Р. Ша́нтараў
Д. Ша́нтарам
В. Ша́нтары
Т. Ша́нтарамі
М. Ша́нтарах

шантрапа́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шантрапа́
Р. шантрапы́
Д. шантрапе́
В. шантрапу́
Т. шантрапо́й
шантрапо́ю
М. шантрапе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.