двухсэ́нсава
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
двухсэ́нсава |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
двухсэ́нсавасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
двухсэ́нсавасць |
Р. |
двухсэ́нсавасці |
Д. |
двухсэ́нсавасці |
В. |
двухсэ́нсавасць |
Т. |
двухсэ́нсавасцю |
М. |
двухсэ́нсавасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
двухсэ́нсавы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухсэ́нсавы |
двухсэ́нсавая |
двухсэ́нсавае |
двухсэ́нсавыя |
Р. |
двухсэ́нсавага |
двухсэ́нсавай двухсэ́нсавае |
двухсэ́нсавага |
двухсэ́нсавых |
Д. |
двухсэ́нсаваму |
двухсэ́нсавай |
двухсэ́нсаваму |
двухсэ́нсавым |
В. |
двухсэ́нсавы (неадуш.) двухсэ́нсавага (адуш.) |
двухсэ́нсавую |
двухсэ́нсавае |
двухсэ́нсавыя (неадуш.) двухсэ́нсавых (адуш.) |
Т. |
двухсэ́нсавым |
двухсэ́нсавай двухсэ́нсаваю |
двухсэ́нсавым |
двухсэ́нсавымі |
М. |
двухсэ́нсавым |
двухсэ́нсавай |
двухсэ́нсавым |
двухсэ́нсавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
двухсэ́нсіца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
двухсэ́нсіца |
Р. |
двухсэ́нсіцы |
Д. |
двухсэ́нсіцы |
В. |
двухсэ́нсіцу |
Т. |
двухсэ́нсіцай двухсэ́нсіцаю |
М. |
двухсэ́нсіцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
двухсэнсо́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
двухсэнсо́ўна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
двухсэнсо́ўнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
двухсэнсо́ўнасць |
Р. |
двухсэнсо́ўнасці |
Д. |
двухсэнсо́ўнасці |
В. |
двухсэнсо́ўнасць |
Т. |
двухсэнсо́ўнасцю |
М. |
двухсэнсо́ўнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
двухсэнсо́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухсэнсо́ўны |
двухсэнсо́ўная |
двухсэнсо́ўнае |
двухсэнсо́ўныя |
Р. |
двухсэнсо́ўнага |
двухсэнсо́ўнай двухсэнсо́ўнае |
двухсэнсо́ўнага |
двухсэнсо́ўных |
Д. |
двухсэнсо́ўнаму |
двухсэнсо́ўнай |
двухсэнсо́ўнаму |
двухсэнсо́ўным |
В. |
двухсэнсо́ўны (неадуш.) двухсэнсо́ўнага (адуш.) |
двухсэнсо́ўную |
двухсэнсо́ўнае |
двухсэнсо́ўныя (неадуш.) двухсэнсо́ўных (адуш.) |
Т. |
двухсэнсо́ўным |
двухсэнсо́ўнай двухсэнсо́ўнаю |
двухсэнсо́ўным |
двухсэнсо́ўнымі |
М. |
двухсэнсо́ўным |
двухсэнсо́ўнай |
двухсэнсо́ўным |
двухсэнсо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
двухсямя́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двухсямя́нка |
двухсямя́нкі |
Р. |
двухсямя́нкі |
двухсямя́нак |
Д. |
двухсямя́нцы |
двухсямя́нкам |
В. |
двухсямя́нку |
двухсямя́нкі |
Т. |
двухсямя́нкай двухсямя́нкаю |
двухсямя́нкамі |
М. |
двухсямя́нцы |
двухсямя́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.