вы́снены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́снены |
вы́сненая |
вы́сненае |
вы́сненыя |
| Р. |
вы́сненага |
вы́сненай вы́сненае |
вы́сненага |
вы́сненых |
| Д. |
вы́сненаму |
вы́сненай |
вы́сненаму |
вы́сненым |
| В. |
вы́снены (неадуш.) вы́сненага (адуш.) |
вы́сненую |
вы́сненае |
вы́сненыя (неадуш.) вы́сненых (адуш.) |
| Т. |
вы́сненым |
вы́сненай вы́сненаю |
вы́сненым |
вы́сненымі |
| М. |
вы́сненым |
вы́сненай |
вы́сненым |
вы́сненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́снены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́снены |
вы́сненая |
вы́сненае |
вы́сненыя |
| Р. |
вы́сненага |
вы́сненай вы́сненае |
вы́сненага |
вы́сненых |
| Д. |
вы́сненаму |
вы́сненай |
вы́сненаму |
вы́сненым |
| В. |
вы́снены (неадуш.) вы́сненага (адуш.) |
вы́сненую |
вы́сненае |
вы́сненыя (неадуш.) вы́сненых (адуш.) |
| Т. |
вы́сненым |
вы́сненай вы́сненаю |
вы́сненым |
вы́сненымі |
| М. |
вы́сненым |
вы́сненай |
вы́сненым |
вы́сненых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́сніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́сню |
вы́снім |
| 2-я ас. |
вы́сніш |
вы́сніце |
| 3-я ас. |
вы́сніць |
вы́сняць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́сніў |
вы́снілі |
| ж. |
вы́сніла |
| н. |
вы́сніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́сні |
вы́сніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́сніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
высно́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
высно́ва |
высно́вы |
| Р. |
высно́вы |
высно́ў |
| Д. |
высно́ве |
высно́вам |
| В. |
высно́ву |
высно́вы |
| Т. |
высно́вай высно́ваю |
высно́вамі |
| М. |
высно́ве |
высно́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
высно́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
высно́ўванне |
| Р. |
высно́ўвання |
| Д. |
высно́ўванню |
| В. |
высно́ўванне |
| Т. |
высно́ўваннем |
| М. |
высно́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
высно́ўвацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
высно́ўваецца |
высно́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
высно́ўваўся |
высно́ўваліся |
| ж. |
высно́ўвалася |
| н. |
высно́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
высно́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
высно́ўваю |
высно́ўваем |
| 2-я ас. |
высно́ўваеш |
высно́ўваеце |
| 3-я ас. |
высно́ўвае |
высно́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
высно́ўваў |
высно́ўвалі |
| ж. |
высно́ўвала |
| н. |
высно́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
высно́ўвай |
высно́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
высно́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
высно́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
высно́ўка |
высно́ўкі |
| Р. |
высно́ўкі |
высно́вак |
| Д. |
высно́ўцы |
высно́ўкам |
| В. |
высно́ўку |
высно́ўкі |
| Т. |
высно́ўкай высно́ўкаю |
высно́ўкамі |
| М. |
высно́ўцы |
высно́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
высо́зна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| высо́зна |
высо́зней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
высо́зны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
высо́зны |
высо́зная |
высо́знае |
высо́зныя |
| Р. |
высо́знага |
высо́знай высо́знае |
высо́знага |
высо́зных |
| Д. |
высо́знаму |
высо́знай |
высо́знаму |
высо́зным |
| В. |
высо́зны (неадуш.) высо́знага (адуш.) |
высо́зную |
высо́знае |
высо́зныя (неадуш.) высо́зных (адуш.) |
| Т. |
высо́зным |
высо́знай высо́знаю |
высо́зным |
высо́знымі |
| М. |
высо́зным |
высо́знай |
высо́зным |
высо́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.