ты́кнуць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ты́кну |
ты́кнем |
| 2-я ас. |
ты́кнеш |
ты́кнеце |
| 3-я ас. |
ты́кне |
ты́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
ты́кнуў |
ты́кнулі |
| ж. |
ты́кнула |
| н. |
ты́кнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ты́кні |
ты́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
ты́кнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тыксатрапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тыксатрапі́я |
| Р. |
тыксатрапі́і |
| Д. |
тыксатрапі́і |
| В. |
тыксатрапі́ю |
| Т. |
тыксатрапі́яй тыксатрапі́яю |
| М. |
тыксатрапі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
ты́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ты́л |
тылы́ |
| Р. |
ты́лу |
тыло́ў |
| Д. |
ты́лу |
тыла́м |
| В. |
ты́л |
тылы́ |
| Т. |
ты́лам |
тыла́мі |
| М. |
ты́ле |
тыла́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тылава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тылу́ю |
тылу́ем |
| 2-я ас. |
тылу́еш |
тылу́еце |
| 3-я ас. |
тылу́е |
тылу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
тылава́ў |
тылава́лі |
| ж. |
тылава́ла |
| н. |
тылава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тылу́й |
тылу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
тылу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
тылаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тылаві́к |
тылавікі́ |
| Р. |
тылавіка́ |
тылавіко́ў |
| Д. |
тылавіку́ |
тылавіка́м |
| В. |
тылавіка́ |
тылавіко́ў |
| Т. |
тылавіко́м |
тылавіка́мі |
| М. |
тылавіку́ |
тылавіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тылавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тылавы́ |
тылава́я |
тылаво́е |
тылавы́я |
| Р. |
тылаво́га |
тылаво́й тылаво́е |
тылаво́га |
тылавы́х |
| Д. |
тылаво́му |
тылаво́й |
тылаво́му |
тылавы́м |
| В. |
тылавы́ (неадуш.) тылаво́га (адуш.) |
тылаву́ю |
тылаво́е |
тылавы́я (неадуш.) тылавы́х (адуш.) |
| Т. |
тылавы́м |
тылаво́й тылаво́ю |
тылавы́м |
тылавы́мі |
| М. |
тылавы́м |
тылаво́й |
тылавы́м |
тылавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тыланці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тыланці́н |
| Р. |
тыланці́ну |
| Д. |
тыланці́ну |
| В. |
тыланці́н |
| Т. |
тыланці́нам |
| М. |
тыланці́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.