Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’
бвгдеёжзклмнрстфхцшя

фініме́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фініме́тр фініме́тры
Р. фініме́тра фініме́траў
Д. фініме́тру фініме́трам
В. фініме́тр фініме́тры
Т. фініме́трам фініме́трамі
М. фініме́тры фініме́трах

Іншыя варыянты: фіні́метр.

Крыніцы: tsbm1984.

фінінспе́ктар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фінінспе́ктар фінінспе́ктары
Р. фінінспе́ктара фінінспе́ктараў
Д. фінінспе́ктару фінінспе́ктарам
В. фінінспе́ктара фінінспе́ктараў
Т. фінінспе́ктарам фінінспе́ктарамі
М. фінінспе́ктару фінінспе́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фінінспе́ктарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фінінспе́ктарскі фінінспе́ктарская фінінспе́ктарскае фінінспе́ктарскія
Р. фінінспе́ктарскага фінінспе́ктарскай
фінінспе́ктарскае		 фінінспе́ктарскага фінінспе́ктарскіх
Д. фінінспе́ктарскаму фінінспе́ктарскай фінінспе́ктарскаму фінінспе́ктарскім
В. фінінспе́ктарскі (неадуш.)
фінінспе́ктарскага (адуш.)		 фінінспе́ктарскую фінінспе́ктарскае фінінспе́ктарскія (неадуш.)
фінінспе́ктарскіх (адуш.)
Т. фінінспе́ктарскім фінінспе́ктарскай
фінінспе́ктарскаю		 фінінспе́ктарскім фінінспе́ктарскімі
М. фінінспе́ктарскім фінінспе́ктарскай фінінспе́ктарскім фінінспе́ктарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

фіні́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіні́тны фіні́тная фіні́тнае фіні́тныя
Р. фіні́тнага фіні́тнай
фіні́тнае		 фіні́тнага фіні́тных
Д. фіні́тнаму фіні́тнай фіні́тнаму фіні́тным
В. фіні́тны (неадуш.)
фіні́тнага (адуш.)		 фіні́тную фіні́тнае фіні́тныя (неадуш.)
фіні́тных (адуш.)
Т. фіні́тным фіні́тнай
фіні́тнаю		 фіні́тным фіні́тнымі
М. фіні́тным фіні́тнай фіні́тным фіні́тных

Крыніцы: piskunou2012.

фініты́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фініты́зм
Р. фініты́зму
Д. фініты́зму
В. фініты́зм
Т. фініты́змам
М. фініты́зме

Крыніцы: piskunou2012.

фіні́фцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіні́фцевы фіні́фцевая фіні́фцевае фіні́фцевыя
Р. фіні́фцевага фіні́фцевай
фіні́фцевае		 фіні́фцевага фіні́фцевых
Д. фіні́фцеваму фіні́фцевай фіні́фцеваму фіні́фцевым
В. фіні́фцевы (неадуш.)
фіні́фцевага (адуш.)		 фіні́фцевую фіні́фцевае фіні́фцевыя (неадуш.)
фіні́фцевых (адуш.)
Т. фіні́фцевым фіні́фцевай
фіні́фцеваю		 фіні́фцевым фіні́фцевымі
М. фіні́фцевым фіні́фцевай фіні́фцевым фіні́фцевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фіні́фць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. фіні́фць
Р. фіні́фці
Д. фіні́фці
В. фіні́фць
Т. фіні́фцю
М. фіні́фці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фі́ніш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фі́ніш
Р. фі́нішу
Д. фі́нішу
В. фі́ніш
Т. фі́нішам
М. фі́нішы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фінішава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. фінішава́нне
Р. фінішава́ння
Д. фінішава́нню
В. фінішава́нне
Т. фінішава́ннем
М. фінішава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фінішава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. фінішу́ю фінішу́ем
2-я ас. фінішу́еш фінішу́еце
3-я ас. фінішу́е фінішу́юць
Прошлы час
м. фінішава́ў фінішава́лі
ж. фінішава́ла
н. фінішава́ла
Загадны лад
2-я ас. фінішу́й фінішу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час фінішу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.