Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Нарчы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Нарчы́
Р. Нарчо́ў
Д. Нарча́м
В. Нарчы́
Т. Нарча́мі
М. Нарча́х

на́ры

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. на́ры
Р. на́раў
Д. на́рам
В. на́ры
Т. на́рамі
М. на́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нарыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нарыва́юся нарыва́емся
2-я ас. нарыва́ешся нарыва́ецеся
3-я ас. нарыва́ецца нарыва́юцца
Прошлы час
м. нарыва́ўся нарыва́ліся
ж. нарыва́лася
н. нарыва́лася
Загадны лад
2-я ас. нарыва́йся нарыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час нарыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нарыва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нарыва́ю нарыва́ем
2-я ас. нарыва́еш нарыва́еце
3-я ас. нарыва́е нарыва́юць
Прошлы час
м. нарыва́ў нарыва́лі
ж. нарыва́ла
н. нарыва́ла
Загадны лад
2-я ас. нарыва́й нарыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нарыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

нары́гаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нары́гаю нары́гаем
2-я ас. нары́гаеш нары́гаеце
3-я ас. нары́гае нары́гаюць
Прошлы час
м. нары́гаў нары́галі
ж. нары́гала
н. нары́гала
Загадны лад
2-я ас. нары́гай нары́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нары́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

нары́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нары́йскі нары́йская нары́йскае нары́йскія
Р. нары́йскага нары́йскай
нары́йскае
нары́йскага нары́йскіх
Д. нары́йскаму нары́йскай нары́йскаму нары́йскім
В. нары́йскі (неадуш.)
нары́йскага (адуш.)
нары́йскую нары́йскае нары́йскія (неадуш.)
нары́йскіх (адуш.)
Т. нары́йскім нары́йскай
нары́йскаю
нары́йскім нары́йскімі
М. нары́йскім нары́йскай нары́йскім нары́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Нары́льск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Нары́льск
Р. Нары́льска
Д. Нары́льску
В. Нары́льск
Т. Нары́льскам
М. Нары́льску

нары́льскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нары́льскі нары́льская нары́льскае нары́льскія
Р. нары́льскага нары́льскай
нары́льскае
нары́льскага нары́льскіх
Д. нары́льскаму нары́льскай нары́льскаму нары́льскім
В. нары́льскі (неадуш.)
нары́льскага (адуш.)
нары́льскую нары́льскае нары́льскія (неадуш.)
нары́льскіх (адуш.)
Т. нары́льскім нары́льскай
нары́льскаю
нары́льскім нары́льскімі
М. нары́льскім нары́льскай нары́льскім нары́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

нарыльча́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нарыльча́нка нарыльча́нкі
Р. нарыльча́нкі нарыльча́нак
Д. нарыльча́нцы нарыльча́нкам
В. нарыльча́нку нарыльча́нак
Т. нарыльча́нкай
нарыльча́нкаю
нарыльча́нкамі
М. нарыльча́нцы нарыльча́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Нарыма́наў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Нарыма́наў
Р. Нарыма́нава
Д. Нарыма́наву
В. Нарыма́наў
Т. Нарыма́навам
М. Нарыма́наве