цяля́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цяля́тка |
цяля́ткі |
Р. |
цяля́тка |
цяля́так |
Д. |
цяля́тку |
цяля́ткам |
В. |
цяля́тка |
цяля́так |
Т. |
цяля́ткам |
цяля́ткамі |
М. |
цяля́тку |
цяля́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Цяля́ткава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Цяля́ткава |
Р. |
Цяля́ткава |
Д. |
Цяля́ткаву |
В. |
Цяля́ткава |
Т. |
Цяля́ткавам |
М. |
Цяля́ткаве |
цяля́тнік
‘той, хто даглядае цялят’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цяля́тнік |
цяля́тнікі |
Р. |
цяля́тніка |
цяля́тнікаў |
Д. |
цяля́тніку |
цяля́тнікам |
В. |
цяля́тніка |
цяля́тнікаў |
Т. |
цяля́тнікам |
цяля́тнікамі |
М. |
цяля́тніку |
цяля́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цяля́тнік
‘хлеў; таварны вагон’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цяля́тнік |
цяля́тнікі |
Р. |
цяля́тніка |
цяля́тнікаў |
Д. |
цяля́тніку |
цяля́тнікам |
В. |
цяля́тнік |
цяля́тнікі |
Т. |
цяля́тнікам |
цяля́тнікамі |
М. |
цяля́тніку |
цяля́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Цяля́тнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Цяля́тнікі |
Р. |
Цяля́тнікаў |
Д. |
Цяля́тнікам |
В. |
Цяля́тнікі |
Т. |
Цяля́тнікамі |
М. |
Цяля́тніках |
цяля́тніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цяля́тніца |
цяля́тніцы |
Р. |
цяля́тніцы |
цяля́тніц |
Д. |
цяля́тніцы |
цяля́тніцам |
В. |
цяля́тніцу |
цяля́тніц |
Т. |
цяля́тніцай цяля́тніцаю |
цяля́тніцамі |
М. |
цяля́тніцы |
цяля́тніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цяля́ціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
цяля́ціна |
Р. |
цяля́ціны |
Д. |
цяля́ціне |
В. |
цяля́ціну |
Т. |
цяля́цінай цяля́цінаю |
М. |
цяля́ціне |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
цяля́цінка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
цяля́цінка |
Р. |
цяля́цінкі |
Д. |
цяля́цінцы |
В. |
цяля́цінку |
Т. |
цяля́цінкай цяля́цінкаю |
М. |
цяля́цінцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
цяля́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
цяля́чы |
цяля́чая |
цяля́чае |
цяля́чыя |
Р. |
цяля́чага |
цяля́чай цяля́чае |
цяля́чага |
цяля́чых |
Д. |
цяля́чаму |
цяля́чай |
цяля́чаму |
цяля́чым |
В. |
цяля́чы (неадуш.) цяля́чага (адуш.) |
цяля́чую |
цяля́чае |
цяля́чыя (неадуш.) цяля́чых (адуш.) |
Т. |
цяля́чым |
цяля́чай цяля́чаю |
цяля́чым |
цяля́чымі |
М. |
цяля́чым |
цяля́чай |
цяля́чым |
цяля́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.