Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

цынкзмяшча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цынкзмяшча́льны цынкзмяшча́льная цынкзмяшча́льнае цынкзмяшча́льныя
Р. цынкзмяшча́льнага цынкзмяшча́льнай
цынкзмяшча́льнае
цынкзмяшча́льнага цынкзмяшча́льных
Д. цынкзмяшча́льнаму цынкзмяшча́льнай цынкзмяшча́льнаму цынкзмяшча́льным
В. цынкзмяшча́льны (неадуш.)
цынкзмяшча́льнага (адуш.)
цынкзмяшча́льную цынкзмяшча́льнае цынкзмяшча́льныя (неадуш.)
цынкзмяшча́льных (адуш.)
Т. цынкзмяшча́льным цынкзмяшча́льнай
цынкзмяшча́льнаю
цынкзмяшча́льным цынкзмяшча́льнымі
М. цынкзмяшча́льным цынкзмяшча́льнай цынкзмяшча́льным цынкзмяшча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Цы́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цы́нкі
Р. Цы́нак
Цы́нкаў
Д. Цы́нкам
В. Цы́нкі
Т. Цы́нкамі
М. Цы́нках

цынкі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цынкі́т
Р. цынкі́ту
Д. цынкі́ту
В. цынкі́т
Т. цынкі́там
М. цынкі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цынкі́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цынкі́тны цынкі́тная цынкі́тнае цынкі́тныя
Р. цынкі́тнага цынкі́тнай
цынкі́тнае
цынкі́тнага цынкі́тных
Д. цынкі́тнаму цынкі́тнай цынкі́тнаму цынкі́тным
В. цынкі́тны цынкі́тную цынкі́тнае цынкі́тныя
цынкі́тных
Т. цынкі́тным цынкі́тнай
цынкі́тнаю
цынкі́тным цынкі́тнымі
М. цынкі́тным цынкі́тнай цынкі́тным цынкі́тных

Крыніцы: tsblm1996.

цынко́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цынко́ваны цынко́ваная цынко́ванае цынко́ваныя
Р. цынко́ванага цынко́ванай
цынко́ванае
цынко́ванага цынко́ваных
Д. цынко́ванаму цынко́ванай цынко́ванаму цынко́ваным
В. цынко́ваны цынко́ваную цынко́ванае цынко́ваныя
Т. цынко́ваным цынко́ванай
цынко́ванаю
цынко́ваным цынко́ванымі
М. цынко́ваным цынко́ванай цынко́ваным цынко́ваных

Крыніцы: krapivabr2012.

цынко́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цынко́ваны цынко́ваная цынко́ванае цынко́ваныя
Р. цынко́ванага цынко́ванай
цынко́ванае
цынко́ванага цынко́ваных
Д. цынко́ванаму цынко́ванай цынко́ванаму цынко́ваным
В. цынко́ваны цынко́ваную цынко́ванае цынко́ваныя
Т. цынко́ваным цынко́ванай
цынко́ванаю
цынко́ваным цынко́ванымі
М. цынко́ваным цынко́ванай цынко́ваным цынко́ваных

Кароткая форма: цынко́вана.

Крыніцы: krapivabr2012.

цынко́граф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цынко́граф цынко́графы
Р. цынко́графа цынко́графаў
Д. цынко́графу цынко́графам
В. цынко́графа цынко́графаў
Т. цынко́графам цынко́графамі
М. цынко́графе цынко́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Цы́ннае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Цы́ннае
Р. Цы́ннага
Д. Цы́ннаму
В. Цы́ннае
Т. Цы́нным
М. Цы́нным

цыно́вачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цыно́вачка цыно́вачкі
Р. цыно́вачкі цыно́вачак
Д. цыно́вачцы цыно́вачкам
В. цыно́вачку цыно́вачкі
Т. цыно́вачкай
цыно́вачкаю
цыно́вачкамі
М. цыно́вачцы цыно́вачках

Крыніцы: piskunou2012.

цыно́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыно́вачны цыно́вачная цыно́вачнае цыно́вачныя
Р. цыно́вачнага цыно́вачнай
цыно́вачнае
цыно́вачнага цыно́вачных
Д. цыно́вачнаму цыно́вачнай цыно́вачнаму цыно́вачным
В. цыно́вачны (неадуш.)
цыно́вачнага (адуш.)
цыно́вачную цыно́вачнае цыно́вачныя (неадуш.)
цыно́вачных (адуш.)
Т. цыно́вачным цыно́вачнай
цыно́вачнаю
цыно́вачным цыно́вачнымі
М. цыно́вачным цыно́вачнай цыно́вачным цыно́вачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.