спускны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спускны́ |
спускна́я |
спускно́е |
спускны́я |
Р. |
спускно́га |
спускно́й спускно́е |
спускно́га |
спускны́х |
Д. |
спускно́му |
спускно́й |
спускно́му |
спускны́м |
В. |
спускны́ (неадуш.) спускно́га (адуш.) |
спускну́ю |
спускно́е |
спускны́я (неадуш.) спускны́х (адуш.) |
Т. |
спускны́м |
спускно́й спускно́ю |
спускны́м |
спускны́мі |
М. |
спускны́м |
спускно́й |
спускны́м |
спускны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
спустава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спустава́нне |
спустава́нні |
Р. |
спустава́ння |
спустава́нняў |
Д. |
спустава́нню |
спустава́нням |
В. |
спустава́нне |
спустава́нні |
Т. |
спустава́ннем |
спустава́ннямі |
М. |
спустава́нні |
спустава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
спустава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спусту́ю |
спусту́ем |
2-я ас. |
спусту́еш |
спусту́еце |
3-я ас. |
спусту́е |
спусту́юць |
Прошлы час |
м. |
спустава́ў |
спустава́лі |
ж. |
спустава́ла |
н. |
спустава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спусту́й |
спусту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спустава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спусташа́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
спусташа́льна |
- |
- |
спусташа́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
спусташа́льнасць |
Р. |
спусташа́льнасці |
Д. |
спусташа́льнасці |
В. |
спусташа́льнасць |
Т. |
спусташа́льнасцю |
М. |
спусташа́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спусташа́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спусташа́льнік |
спусташа́льнікі |
Р. |
спусташа́льніка |
спусташа́льнікаў |
Д. |
спусташа́льніку |
спусташа́льнікам |
В. |
спусташа́льніка |
спусташа́льнікаў |
Т. |
спусташа́льнікам |
спусташа́льнікамі |
М. |
спусташа́льніку |
спусташа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спусташа́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спусташа́льніца |
спусташа́льніцы |
Р. |
спусташа́льніцы |
спусташа́льніц |
Д. |
спусташа́льніцы |
спусташа́льніцам |
В. |
спусташа́льніцу |
спусташа́льніц |
Т. |
спусташа́льніцай спусташа́льніцаю |
спусташа́льніцамі |
М. |
спусташа́льніцы |
спусташа́льніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спусташа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спусташа́льны |
спусташа́льная |
спусташа́льнае |
спусташа́льныя |
Р. |
спусташа́льнага |
спусташа́льнай спусташа́льнае |
спусташа́льнага |
спусташа́льных |
Д. |
спусташа́льнаму |
спусташа́льнай |
спусташа́льнаму |
спусташа́льным |
В. |
спусташа́льны (неадуш.) спусташа́льнага (адуш.) |
спусташа́льную |
спусташа́льнае |
спусташа́льныя (неадуш.) спусташа́льных (адуш.) |
Т. |
спусташа́льным |
спусташа́льнай спусташа́льнаю |
спусташа́льным |
спусташа́льнымі |
М. |
спусташа́льным |
спусташа́льнай |
спусташа́льным |
спусташа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спусташа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спусташа́нне |
спусташа́нні |
Р. |
спусташа́ння |
спусташа́нняў |
Д. |
спусташа́нню |
спусташа́нням |
В. |
спусташа́нне |
спусташа́нні |
Т. |
спусташа́ннем |
спусташа́ннямі |
М. |
спусташа́нні |
спусташа́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
спусташа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
спусташа́ецца |
спусташа́юцца |
Прошлы час |
м. |
спусташа́ўся |
спусташа́ліся |
ж. |
спусташа́лася |
н. |
спусташа́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.