спусташа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
спусташа́нне | спусташа́нні | |
спусташа́ння | спусташа́нняў | |
спусташа́нню | спусташа́нням | |
спусташа́нне | спусташа́нні | |
спусташа́ннем | спусташа́ннямі | |
спусташа́нні | спусташа́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)