сараматні́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сараматні́к |
сараматнікі́ |
Р. |
сараматніка́ |
сараматніко́ў |
Д. |
сараматніку́ |
сараматніка́м |
В. |
сараматніка́ |
сараматніко́ў |
Т. |
сараматніко́м |
сараматніка́мі |
М. |
сараматніку́ |
сараматніка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сараматні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сараматні́ца |
сараматні́цы |
Р. |
сараматні́цы |
сараматні́ц |
Д. |
сараматні́цы |
сараматні́цам |
В. |
сараматні́цу |
сараматні́ц |
Т. |
сараматні́цай сараматні́цаю |
сараматні́цамі |
М. |
сараматні́цы |
сараматні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сараматны́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сараматны́ |
сараматна́я |
сараматно́е |
сараматны́я |
Р. |
сараматно́га |
сараматно́й сараматно́е |
сараматно́га |
сараматны́х |
Д. |
сараматно́му |
сараматно́й |
сараматно́му |
сараматны́м |
В. |
сараматны́ (неадуш.) сараматно́га (адуш.) |
сараматну́ю |
сараматно́е |
сараматны́я (неадуш.) сараматны́х (адуш.) |
Т. |
сараматны́м |
сараматно́й сараматно́ю |
сараматны́м |
сараматны́мі |
М. |
сараматны́м |
сараматно́й |
сараматны́м |
сараматны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарамаце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сарамаце́нне |
Р. |
сарамаце́ння |
Д. |
сарамаце́нню |
В. |
сарамаце́нне |
Т. |
сарамаце́ннем |
М. |
сарамаце́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарамаці́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сарамачу́ся |
сарамаці́мся |
2-я ас. |
сарамаці́шся |
сарамаціце́ся |
3-я ас. |
сарамаці́цца |
сарамаця́цца |
Прошлы час |
м. |
сарамаці́ўся |
сарамаці́ліся |
ж. |
сарамаці́лася |
н. |
сарамаці́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сарамаці́ся |
сарамаці́цеся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарамаці́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сарамачу́ |
сарамаці́м |
2-я ас. |
сарамаці́ш |
сарамаціце́ |
3-я ас. |
сарамаці́ць |
сарамаця́ць |
Прошлы час |
м. |
сарамаці́ў |
сарамаці́лі |
ж. |
сарамаці́ла |
н. |
сарамаці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сарамаці́ |
сарамаці́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сарамле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сарамле́нне |
Р. |
сарамле́ння |
Д. |
сарамле́нню |
В. |
сарамле́нне |
Т. |
сарамле́ннем |
М. |
сарамле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сарамлі́ва
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сарамлі́ва |
сарамлі́вей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
сарамлі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сарамлі́васць |
Р. |
сарамлі́васці |
Д. |
сарамлі́васці |
В. |
сарамлі́васць |
Т. |
сарамлі́васцю |
М. |
сарамлі́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.