сапля́чка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сапля́чка |
сапля́чкі |
Р. |
сапля́чкі |
сапля́чак |
Д. |
сапля́чцы |
сапля́чкам |
В. |
сапля́чку |
сапля́чак |
Т. |
сапля́чкай сапля́чкаю |
сапля́чкамі |
М. |
сапля́чцы |
сапля́чках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сапну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сапну́ |
сапнё́м |
2-я ас. |
сапне́ш |
сапняце́ |
3-я ас. |
сапне́ |
сапну́ць |
Прошлы час |
м. |
сапну́ў |
сапну́лі |
ж. |
сапну́ла |
н. |
сапну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сапні́ |
сапні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сапну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
са́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
са́пны |
са́пная |
са́пнае |
са́пныя |
Р. |
са́пнага |
са́пнай са́пнае |
са́пнага |
са́пных |
Д. |
са́пнаму |
са́пнай |
са́пнаму |
са́пным |
В. |
са́пны (неадуш.) са́пнага (адуш.) |
са́пную |
са́пнае |
са́пныя (неадуш.) са́пных (адуш.) |
Т. |
са́пным |
са́пнай са́пнаю |
са́пным |
са́пнымі |
М. |
са́пным |
са́пнай |
са́пным |
са́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сапо́цкін
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сапо́цкін |
Р. |
Сапо́цкіна |
Д. |
Сапо́цкіну |
В. |
Сапо́цкін |
Т. |
Сапо́цкінам |
М. |
Сапо́цкіне |
сапо́цкінскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сапо́цкінскі |
сапо́цкінская |
сапо́цкінскае |
сапо́цкінскія |
Р. |
сапо́цкінскага |
сапо́цкінскай сапо́цкінскае |
сапо́цкінскага |
сапо́цкінскіх |
Д. |
сапо́цкінскаму |
сапо́цкінскай |
сапо́цкінскаму |
сапо́цкінскім |
В. |
сапо́цкінскі (неадуш.) сапо́цкінскага (адуш.) |
сапо́цкінскую |
сапо́цкінскае |
сапо́цкінскія (неадуш.) сапо́цкінскіх (адуш.) |
Т. |
сапо́цкінскім |
сапо́цкінскай сапо́цкінскаю |
сапо́цкінскім |
сапо́цкінскімі |
М. |
сапо́цкінскім |
сапо́цкінскай |
сапо́цкінскім |
сапо́цкінскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
сапрабіё́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сапрабіё́нт |
сапрабіё́нты |
Р. |
сапрабіё́нта |
сапрабіё́нтаў |
Д. |
сапрабіё́нту |
сапрабіё́нтам |
В. |
сапрабіё́нта |
сапрабіё́нтаў |
Т. |
сапрабіё́нтам |
сапрабіё́нтамі |
М. |
сапрабіё́нце |
сапрабіё́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сапрабіё́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сапрабіё́нт |
сапрабіё́нты |
Р. |
сапрабіё́нта |
сапрабіё́нтаў |
Д. |
сапрабіё́нту |
сапрабіё́нтам |
В. |
сапрабіё́нт |
сапрабіё́нты |
Т. |
сапрабіё́нтам |
сапрабіё́нтамі |
М. |
сапрабіё́нце |
сапрабіё́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.