Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

публі́чна-нарматы́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. публі́чна-нарматы́ўны публі́чна-нарматы́ўная публі́чна-нарматы́ўнае публі́чна-нарматы́ўныя
Р. публі́чна-нарматы́ўнага публі́чна-нарматы́ўнай
публі́чна-нарматы́ўнае
публі́чна-нарматы́ўнага публі́чна-нарматы́ўных
Д. публі́чна-нарматы́ўнаму публі́чна-нарматы́ўнай публі́чна-нарматы́ўнаму публі́чна-нарматы́ўным
В. публі́чна-нарматы́ўны (неадуш.)
публі́чна-нарматы́ўнага (адуш.)
публі́чна-нарматы́ўную публі́чна-нарматы́ўнае публі́чна-нарматы́ўныя (неадуш.)
публі́чна-нарматы́ўных (адуш.)
Т. публі́чна-нарматы́ўным публі́чна-нарматы́ўнай
публі́чна-нарматы́ўнаю
публі́чна-нарматы́ўным публі́чна-нарматы́ўнымі
М. публі́чна-нарматы́ўным публі́чна-нарматы́ўнай публі́чна-нарматы́ўным публі́чна-нарматы́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

публі́чна-прававы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. публі́чна-прававы́ публі́чна-правава́я публі́чна-прававо́е публі́чна-прававы́я
Р. публі́чна-прававо́га публі́чна-прававо́й
публі́чна-прававо́е
публі́чна-прававо́га публі́чна-прававы́х
Д. публі́чна-прававо́му публі́чна-прававо́й публі́чна-прававо́му публі́чна-прававы́м
В. публі́чна-прававы́ (неадуш.)
публі́чна-прававо́га (адуш.)
публі́чна-прававу́ю публі́чна-прававо́е публі́чна-прававы́я (неадуш.)
публі́чна-прававы́х (адуш.)
Т. публі́чна-прававы́м публі́чна-прававо́й
публі́чна-прававо́ю
публі́чна-прававы́м публі́чна-прававы́мі
М. публі́чна-прававы́м публі́чна-прававо́й публі́чна-прававы́м публі́чна-прававы́х

Крыніцы: piskunou2012.

публі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. публі́чны публі́чная публі́чнае публі́чныя
Р. публі́чнага публі́чнай
публі́чнае
публі́чнага публі́чных
Д. публі́чнаму публі́чнай публі́чнаму публі́чным
В. публі́чны (неадуш.)
публі́чнага (адуш.)
публі́чную публі́чнае публі́чныя (неадуш.)
публі́чных (адуш.)
Т. публі́чным публі́чнай
публі́чнаю
публі́чным публі́чнымі
М. публі́чным публі́чнай публі́чным публі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пу́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пу́га пу́гі
Р. пу́гі пу́г
Д. пу́зе пу́гам
В. пу́гу пу́гі
Т. пу́гай
пу́гаю
пу́гамі
М. пу́зе пу́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Пу́гавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пу́гавічы
Р. Пу́гавіч
Пу́гавічаў
Д. Пу́гавічам
В. Пу́гавічы
Т. Пу́гавічамі
М. Пу́гавічах

пугаўё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пугаўё́ пуго́ўі
пугаўі́
Р. пугаўя́ пуго́ўяў
Д. пугаўю́ пуго́ўям
В. пугаўё́ пуго́ўі
пугаўі́
Т. пугаўём пуго́ўямі
М. пугаўі́ пуго́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пу́гаўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пу́гаўка пу́гаўкі
Р. пу́гаўкі пу́гавак
Д. пу́гаўцы пу́гаўкам
В. пу́гаўку пу́гаўкі
Т. пу́гаўкай
пу́гаўкаю
пу́гаўкамі
М. пу́гаўцы пу́гаўках

Крыніцы: piskunou2012.

Пу́гаўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Пу́гаўкі
Р. Пу́гавак
Пу́гаўкаў
Д. Пу́гаўкам
В. Пу́гаўкі
Т. Пу́гаўкамі
М. Пу́гаўках

пу́гацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пу́гаюся пу́гаемся
2-я ас. пу́гаешся пу́гаецеся
3-я ас. пу́гаецца пу́гаюцца
Прошлы час
м. пу́гаўся пу́галіся
ж. пу́галася
н. пу́галася
Загадны лад
2-я ас. пу́гайся пу́гайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час пу́гаючыся

Крыніцы: piskunou2012.

пу́гаць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пу́гаю пу́гаем
2-я ас. пу́гаеш пу́гаеце
3-я ас. пу́гае пу́гаюць
Прошлы час
м. пу́гаў пу́галі
ж. пу́гала
н. пу́гала
Загадны лад
2-я ас. пу́гай пу́гайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пу́гаючы

Крыніцы: piskunou2012.