Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

псеўдабіблі́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	псеўдабіблі́йны	псеўдабіблі́йная	псеўдабіблі́йнае	псеўдабіблі́йныя
Р.	псеўдабіблі́йнага	псеўдабіблі́йнай псеўдабіблі́йнае	псеўдабіблі́йнага	псеўдабіблі́йных
Д.	псеўдабіблі́йнаму	псеўдабіблі́йнай	псеўдабіблі́йнаму	псеўдабіблі́йным
В.	псеўдабіблі́йны (неадуш.) псеўдабіблі́йнага (адуш.)	псеўдабіблі́йную	псеўдабіблі́йнае	псеўдабіблі́йныя (неадуш.) псеўдабіблі́йных (адуш.)
Т.	псеўдабіблі́йным	псеўдабіблі́йнай псеўдабіблі́йнаю	псеўдабіблі́йным	псеўдабіблі́йнымі
М.	псеўдабіблі́йным	псеўдабіблі́йнай	псеўдабіблі́йным	псеўдабіблі́йных

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдабіна́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	псеўдабіна́рны	псеўдабіна́рная	псеўдабіна́рнае	псеўдабіна́рныя
Р.	псеўдабіна́рнага	псеўдабіна́рнай псеўдабіна́рнае	псеўдабіна́рнага	псеўдабіна́рных
Д.	псеўдабіна́рнаму	псеўдабіна́рнай	псеўдабіна́рнаму	псеўдабіна́рным
В.	псеўдабіна́рны (неадуш.) псеўдабіна́рнага (адуш.)	псеўдабіна́рную	псеўдабіна́рнае	псеўдабіна́рныя (неадуш.) псеўдабіна́рных (адуш.)
Т.	псеўдабіна́рным	псеўдабіна́рнай псеўдабіна́рнаю	псеўдабіна́рным	псеўдабіна́рнымі
М.	псеўдабіна́рным	псеўдабіна́рнай	псеўдабіна́рным	псеўдабіна́рных

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдаве́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	псеўдаве́ктар	псеўдаве́ктары
Р.	псеўдаве́ктара	псеўдаве́ктараў
Д.	псеўдаве́ктару	псеўдаве́ктарам
В.	псеўдаве́ктар	псеўдаве́ктары
Т.	псеўдаве́ктарам	псеўдаве́ктарамі
М.	псеўдаве́ктары	псеўдаве́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

псеўдавізанты́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	псеўдавізанты́йскі	псеўдавізанты́йская	псеўдавізанты́йскае	псеўдавізанты́йскія
Р.	псеўдавізанты́йскага	псеўдавізанты́йскай псеўдавізанты́йскае	псеўдавізанты́йскага	псеўдавізанты́йскіх
Д.	псеўдавізанты́йскаму	псеўдавізанты́йскай	псеўдавізанты́йскаму	псеўдавізанты́йскім
В.	псеўдавізанты́йскі (неадуш.) псеўдавізанты́йскага (адуш.)	псеўдавізанты́йскую	псеўдавізанты́йскае	псеўдавізанты́йскія (неадуш.) псеўдавізанты́йскіх (адуш.)
Т.	псеўдавізанты́йскім	псеўдавізанты́йскай псеўдавізанты́йскаю	псеўдавізанты́йскім	псеўдавізанты́йскімі
М.	псеўдавізанты́йскім	псеўдавізанты́йскай	псеўдавізанты́йскім	псеўдавізанты́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдавучо́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	псеўдавучо́насць
Р.	псеўдавучо́насці
Д.	псеўдавучо́насці
В.	псеўдавучо́насць
Т.	псеўдавучо́насцю
М.	псеўдавучо́насці

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдавучо́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.	мн.
	м.	-
Н.	псеўдавучо́ны	псеўдавучо́ныя
Р.	псеўдавучо́нага	псеўдавучо́ных
Д.	псеўдавучо́наму	псеўдавучо́ным
В.	псеўдавучо́нага	псеўдавучо́ных
Т.	псеўдавучо́ным	псеўдавучо́нымі
М.	псеўдавучо́ным	псеўдавучо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

псеўдавыпадко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	псеўдавыпадко́вы	псеўдавыпадко́вая	псеўдавыпадко́вае	псеўдавыпадко́выя
Р.	псеўдавыпадко́вага	псеўдавыпадко́вай псеўдавыпадко́вае	псеўдавыпадко́вага	псеўдавыпадко́вых
Д.	псеўдавыпадко́ваму	псеўдавыпадко́вай	псеўдавыпадко́ваму	псеўдавыпадко́вым
В.	псеўдавыпадко́вы (неадуш.) псеўдавыпадко́вага (адуш.)	псеўдавыпадко́вую	псеўдавыпадко́вае	псеўдавыпадко́выя (неадуш.) псеўдавыпадко́вых (адуш.)
Т.	псеўдавыпадко́вым	псеўдавыпадко́вай псеўдавыпадко́ваю	псеўдавыпадко́вым	псеўдавыпадко́вымі
М.	псеўдавыпадко́вым	псеўдавыпадко́вай	псеўдавыпадко́вым	псеўдавыпадко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдагалюцынато́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	псеўдагалюцынато́рны	псеўдагалюцынато́рная	псеўдагалюцынато́рнае	псеўдагалюцынато́рныя
Р.	псеўдагалюцынато́рнага	псеўдагалюцынато́рнай псеўдагалюцынато́рнае	псеўдагалюцынато́рнага	псеўдагалюцынато́рных
Д.	псеўдагалюцынато́рнаму	псеўдагалюцынато́рнай	псеўдагалюцынато́рнаму	псеўдагалюцынато́рным
В.	псеўдагалюцынато́рны (неадуш.) псеўдагалюцынато́рнага (адуш.)	псеўдагалюцынато́рную	псеўдагалюцынато́рнае	псеўдагалюцынато́рныя (неадуш.) псеўдагалюцынато́рных (адуш.)
Т.	псеўдагалюцынато́рным	псеўдагалюцынато́рнай псеўдагалюцынато́рнаю	псеўдагалюцынато́рным	псеўдагалюцынато́рнымі
М.	псеўдагалюцынато́рным	псеўдагалюцынато́рнай	псеўдагалюцынато́рным	псеўдагалюцынато́рных

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдагалюцына́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	псеўдагалюцына́цыя	псеўдагалюцына́цыі
Р.	псеўдагалюцына́цыі	псеўдагалюцына́цый
Д.	псеўдагалюцына́цыі	псеўдагалюцына́цыям
В.	псеўдагалюцына́цыю	псеўдагалюцына́цыі
Т.	псеўдагалюцына́цыяй псеўдагалюцына́цыяю	псеўдагалюцына́цыямі
М.	псеўдагалюцына́цыі	псеўдагалюцына́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

псеўдага́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	псеўдага́мія
Р.	псеўдага́міі
Д.	псеўдага́міі
В.	псеўдага́мію
Т.	псеўдага́міяй псеўдага́міяю
М.	псеўдага́міі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)