псеўдагалюцынато́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псеўдагалюцынато́рны псеўдагалюцынато́рная псеўдагалюцынато́рнае псеўдагалюцынато́рныя
Р. псеўдагалюцынато́рнага псеўдагалюцынато́рнай
псеўдагалюцынато́рнае		 псеўдагалюцынато́рнага псеўдагалюцынато́рных
Д. псеўдагалюцынато́рнаму псеўдагалюцынато́рнай псеўдагалюцынато́рнаму псеўдагалюцынато́рным
В. псеўдагалюцынато́рны (неадуш.)
псеўдагалюцынато́рнага (адуш.)		 псеўдагалюцынато́рную псеўдагалюцынато́рнае псеўдагалюцынато́рныя (неадуш.)
псеўдагалюцынато́рных (адуш.)
Т. псеўдагалюцынато́рным псеўдагалюцынато́рнай
псеўдагалюцынато́рнаю		 псеўдагалюцынато́рным псеўдагалюцынато́рнымі
М. псеўдагалюцынато́рным псеўдагалюцынато́рнай псеўдагалюцынато́рным псеўдагалюцынато́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)