непаве́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непаве́рнуты |
непаве́рнутая |
непаве́рнутае |
непаве́рнутыя |
| Р. |
непаве́рнутага |
непаве́рнутай непаве́рнутае |
непаве́рнутага |
непаве́рнутых |
| Д. |
непаве́рнутаму |
непаве́рнутай |
непаве́рнутаму |
непаве́рнутым |
| В. |
непаве́рнуты (неадуш.) непаве́рнутага (адуш.) |
непаве́рнутую |
непаве́рнутае |
непаве́рнутыя (неадуш.) непаве́рнутых (адуш.) |
| Т. |
непаве́рнутым |
непаве́рнутай непаве́рнутаю |
непаве́рнутым |
непаве́рнутымі |
| М. |
непаве́рнутым |
непаве́рнутай |
непаве́рнутым |
непаве́рнутых |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаві́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непаві́ннасць |
| Р. |
непаві́ннасці |
| Д. |
непаві́ннасці |
| В. |
непаві́ннасць |
| Т. |
непаві́ннасцю |
| М. |
непаві́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
непавянча́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непавянча́ны |
непавянча́ная |
непавянча́нае |
непавянча́ныя |
| Р. |
непавянча́нага |
непавянча́най непавянча́нае |
непавянча́нага |
непавянча́ных |
| Д. |
непавянча́наму |
непавянча́най |
непавянча́наму |
непавянча́ным |
| В. |
непавянча́ны (неадуш.) непавянча́нага (адуш.) |
непавянча́ную |
непавянча́нае |
непавянча́ныя (неадуш.) непавянча́ных (адуш.) |
| Т. |
непавянча́ным |
непавянча́най непавянча́наю |
непавянча́ным |
непавянча́нымі |
| М. |
непавянча́ным |
непавянча́най |
непавянча́ным |
непавянча́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.