немало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
немало́чаны |
немало́чаная |
немало́чанае |
немало́чаныя |
Р. |
немало́чанага |
немало́чанай немало́чанае |
немало́чанага |
немало́чаных |
Д. |
немало́чанаму |
немало́чанай |
немало́чанаму |
немало́чаным |
В. |
немало́чаны (неадуш.) немало́чанага (адуш.) |
немало́чаную |
немало́чанае |
немало́чаныя (неадуш.) немало́чаных (адуш.) |
Т. |
немало́чаным |
немало́чанай немало́чанаю |
немало́чаным |
немало́чанымі |
М. |
немало́чаным |
немало́чанай |
немало́чаным |
немало́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
немалы́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
немалы́ |
немала́я |
немало́е |
немалы́я |
Р. |
немало́га |
немало́й немало́е |
немало́га |
немалы́х |
Д. |
немало́му |
немало́й |
немало́му |
немалы́м |
В. |
немалы́ (неадуш.) немало́га (адуш.) |
немалу́ю |
немало́е |
немалы́я (неадуш.) немалы́х (адуш.) |
Т. |
немалы́м |
немало́й немало́ю |
немалы́м |
немалы́мі |
М. |
немалы́м |
немало́й |
немалы́м |
немалы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Немані́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Немані́ца |
Р. |
Немані́цы |
Д. |
Немані́цы |
В. |
Немані́цу |
Т. |
Немані́цай Немані́цаю |
М. |
Немані́цы |
немара́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
немара́льнасць |
Р. |
немара́льнасці |
Д. |
немара́льнасці |
В. |
немара́льнасць |
Т. |
немара́льнасцю |
М. |
немара́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.