незабудава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабудава́ны |
незабудава́ная |
незабудава́нае |
незабудава́ныя |
| Р. |
незабудава́нага |
незабудава́най
незабудава́нае |
незабудава́нага |
незабудава́ных |
| Д. |
незабудава́наму |
незабудава́най |
незабудава́наму |
незабудава́ным |
| В. |
незабудава́ны (неадуш.)
незабудава́нага (адуш.) |
незабудава́ную |
незабудава́нае |
незабудава́ныя (неадуш.)
незабудава́ных (адуш.) |
| Т. |
незабудава́ным |
незабудава́най
незабудава́наю |
незабудава́ным |
незабудава́нымі |
| М. |
незабудава́ным |
незабудава́най |
незабудава́ным |
незабудава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
незабудава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабудава́ны |
незабудава́ная |
незабудава́нае |
незабудава́ныя |
| Р. |
незабудава́нага |
незабудава́най
незабудава́нае |
незабудава́нага |
незабудава́ных |
| Д. |
незабудава́наму |
незабудава́най |
незабудава́наму |
незабудава́ным |
| В. |
незабудава́ны (неадуш.)
незабудава́нага (адуш.) |
незабудава́ную |
незабудава́нае |
незабудава́ныя (неадуш.)
незабудава́ных (адуш.) |
| Т. |
незабудава́ным |
незабудава́най
незабудава́наю |
незабудава́ным |
незабудава́нымі |
| М. |
незабудава́ным |
незабудава́най |
незабудава́ным |
незабудава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
незабу́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
незабу́дка |
незабу́дкі |
| Р. |
незабу́дкі |
незабу́дак |
| Д. |
незабу́дцы |
незабу́дкам |
| В. |
незабу́дку |
незабу́дкі |
| Т. |
незабу́дкай
незабу́дкаю |
незабу́дкамі |
| М. |
незабу́дцы |
незабу́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
незабу́дкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабу́дкавы |
незабу́дкавая |
незабу́дкавае |
незабу́дкавыя |
| Р. |
незабу́дкавага |
незабу́дкавай
незабу́дкавае |
незабу́дкавага |
незабу́дкавых |
| Д. |
незабу́дкаваму |
незабу́дкавай |
незабу́дкаваму |
незабу́дкавым |
| В. |
незабу́дкавы (неадуш.)
незабу́дкавага (адуш.) |
незабу́дкавую |
незабу́дкавае |
незабу́дкавыя (неадуш.)
незабу́дкавых (адуш.) |
| Т. |
незабу́дкавым |
незабу́дкавай
незабу́дкаваю |
незабу́дкавым |
незабу́дкавымі |
| М. |
незабу́дкавым |
незабу́дкавай |
незабу́дкавым |
незабу́дкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
незабыва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабыва́ны |
незабыва́ная |
незабыва́нае |
незабыва́ныя |
| Р. |
незабыва́нага |
незабыва́най
незабыва́нае |
незабыва́нага |
незабыва́ных |
| Д. |
незабыва́наму |
незабыва́най |
незабыва́наму |
незабыва́ным |
| В. |
незабыва́ны (неадуш.)
незабыва́нага (адуш.) |
незабыва́ную |
незабыва́нае |
незабыва́ныя (неадуш.)
незабыва́ных (адуш.) |
| Т. |
незабыва́ным |
незабыва́най
незабыва́наю |
незабыва́ным |
незабыва́нымі |
| М. |
незабыва́ным |
незабыва́най |
незабыва́ным |
незабыва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
незабы́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незабы́тнасць |
| Р. |
незабы́тнасці |
| Д. |
незабы́тнасці |
| В. |
незабы́тнасць |
| Т. |
незабы́тнасцю |
| М. |
незабы́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
незабы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незабы́ты |
незабы́тая |
незабы́тае |
незабы́тыя |
| Р. |
незабы́тага |
незабы́тай
незабы́тае |
незабы́тага |
незабы́тых |
| Д. |
незабы́таму |
незабы́тай |
незабы́таму |
незабы́тым |
| В. |
незабы́ты (неадуш.)
незабы́тага (адуш.) |
незабы́тую |
незабы́тае |
незабы́тыя (неадуш.)
незабы́тых (адуш.) |
| Т. |
незабы́тым |
незабы́тай
незабы́таю |
незабы́тым |
незабы́тымі |
| М. |
незабы́тым |
незабы́тай |
незабы́тым |
незабы́тых |
Крыніцы:
piskunou2012.