наніза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наніжу́ |
нані́жам |
2-я ас. |
нані́жаш |
нані́жаце |
3-я ас. |
нані́жа |
нані́жуць |
Прошлы час |
м. |
наніза́ў |
наніза́лі |
ж. |
наніза́ла |
н. |
наніза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наніжы́ |
наніжы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наніза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нані́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нані́званне |
Р. |
нані́звання |
Д. |
нані́званню |
В. |
нані́званне |
Т. |
нані́званнем |
М. |
нані́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нані́звацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
нані́зваецца |
нані́зваюцца |
Прошлы час |
м. |
нані́зваўся |
нані́зваліся |
ж. |
нані́звалася |
н. |
нані́звалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нані́зваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
нані́зваю |
нані́зваем |
2-я ас. |
нані́зваеш |
нані́зваеце |
3-я ас. |
нані́звае |
нані́зваюць |
Прошлы час |
м. |
нані́зваў |
нані́звалі |
ж. |
нані́звала |
н. |
нані́звала |
Загадны лад |
2-я ас. |
нані́звай |
нані́звайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
нані́зваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нані́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нані́зм |
Р. |
нані́зму |
Д. |
нані́зму |
В. |
нані́зм |
Т. |
нані́змам |
М. |
нані́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
на́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
на́нка |
Р. |
на́нкі |
Д. |
на́нцы |
В. |
на́нку |
Т. |
на́нкай на́нкаю |
М. |
на́нцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
на́нкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
на́нкавы |
на́нкавая |
на́нкавае |
на́нкавыя |
Р. |
на́нкавага |
на́нкавай на́нкавае |
на́нкавага |
на́нкавых |
Д. |
на́нкаваму |
на́нкавай |
на́нкаваму |
на́нкавым |
В. |
на́нкавы (неадуш.) на́нкавага (адуш.) |
на́нкавую |
на́нкавае |
на́нкавыя (неадуш.) на́нкавых (адуш.) |
Т. |
на́нкавым |
на́нкавай на́нкаваю |
на́нкавым |
на́нкавымі |
М. |
на́нкавым |
на́нкавай |
на́нкавым |
на́нкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нано́ва
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
нано́ва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.