зраза́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зраза́льшчык |
зраза́льшчыкі |
Р. |
зраза́льшчыка |
зраза́льшчыкаў |
Д. |
зраза́льшчыку |
зраза́льшчыкам |
В. |
зраза́льшчыка |
зраза́льшчыкаў |
Т. |
зраза́льшчыкам |
зраза́льшчыкамі |
М. |
зраза́льшчыку |
зраза́льшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зраза́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зраза́льшчыца |
зраза́льшчыцы |
Р. |
зраза́льшчыцы |
зраза́льшчыц |
Д. |
зраза́льшчыцы |
зраза́льшчыцам |
В. |
зраза́льшчыцу |
зраза́льшчыц |
Т. |
зраза́льшчыцай зраза́льшчыцаю |
зраза́льшчыцамі |
М. |
зраза́льшчыцы |
зраза́льшчыцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
зраза́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
зраза́нне |
Р. |
зраза́ння |
Д. |
зраза́нню |
В. |
зраза́нне |
Т. |
зраза́ннем |
М. |
зраза́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зраза́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зраза́юся |
зраза́емся |
2-я ас. |
зраза́ешся |
зраза́ецеся |
3-я ас. |
зраза́ецца |
зраза́юцца |
Прошлы час |
м. |
зраза́ўся |
зраза́ліся |
ж. |
зраза́лася |
н. |
зраза́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зраза́йся |
зраза́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зраза́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зраза́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зраза́ю |
зраза́ем |
2-я ас. |
зраза́еш |
зраза́еце |
3-я ас. |
зраза́е |
зраза́юць |
Прошлы час |
м. |
зраза́ў |
зраза́лі |
ж. |
зраза́ла |
н. |
зраза́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зраза́й |
зраза́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зраза́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зра́зіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зра́жуся |
зра́зімся |
2-я ас. |
зра́зішся |
зра́зіцеся |
3-я ас. |
зра́зіцца |
зра́зяцца |
Прошлы час |
м. |
зра́зіўся |
зра́зіліся |
ж. |
зра́зілася |
н. |
зра́зілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зра́зься |
зра́зьцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зра́зіўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
зра́зіць
‘дамагчыся адмены, анулявання чаго-небудзь, скасаваць што-небудзь, аб'явіць што-небудзь несапраўдным’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зра́жу |
зра́зім |
2-я ас. |
зра́зіш |
зра́зіце |
3-я ас. |
зра́зіць |
зра́зяць |
Прошлы час |
м. |
зра́зіў |
зра́зілі |
ж. |
зра́зіла |
н. |
зра́зіла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зра́зь |
зра́зьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зра́зіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зразны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зразны́ |
зразна́я |
зразно́е |
зразны́я |
Р. |
зразно́га |
зразно́й зразно́е |
зразно́га |
зразны́х |
Д. |
зразно́му |
зразно́й |
зразно́му |
зразны́м |
В. |
зразны́ (неадуш.) зразно́га (адуш.) |
зразну́ю |
зразно́е |
зразны́я (неадуш.) зразны́х (адуш.) |
Т. |
зразны́м |
зразно́й зразно́ю |
зразны́м |
зразны́мі |
М. |
зразны́м |
зразно́й |
зразны́м |
зразны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
зра́зу
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зра́зу |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.