Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеіоуыэюя

зніка́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зніка́ю зніка́ем
2-я ас. зніка́еш зніка́еце
3-я ас. зніка́е зніка́юць
Прошлы час
м. зніка́ў зніка́лі
ж. зніка́ла
н. зніка́ла
Загадны лад
2-я ас. зніка́й зніка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зніка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зні́кбіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зні́кблю зні́кбім
2-я ас. зні́кбіш зні́кбіце
3-я ас. зні́кбіць зні́кбяць
Прошлы час
м. зні́кбіў зні́кбілі
ж. зні́кбіла
н. зні́кбіла
Загадны лад
2-я ас. зні́кбі зні́кбіце
Дзеепрыслоўе
прош. час зні́кбіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зні́класць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зні́класць
Р. зні́класці
Д. зні́класці
В. зні́класць
Т. зні́класцю
М. зні́класці

Крыніцы: piskunou2012.

зніклі́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зніклі́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

зні́клівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зні́клівы зні́клівая зні́клівае зні́клівыя
Р. зні́клівага зні́клівай
зні́клівае		 зні́клівага зні́клівых
Д. зні́кліваму зні́клівай зні́кліваму зні́клівым
В. зні́клівы (неадуш.)
зні́клівага (адуш.)		 зні́клівую зні́клівае зні́клівыя (неадуш.)
зні́клівых (адуш.)
Т. зні́клівым зні́клівай
зні́кліваю		 зні́клівым зні́клівымі
М. зні́клівым зні́клівай зні́клівым зні́клівых

Крыніцы: piskunou2012.

зні́клы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зні́клы зні́клая зні́клае зні́клыя
Р. зні́клага зні́клай
зні́клае		 зні́клага зні́клых
Д. зні́кламу зні́клай зні́кламу зні́клым
В. зні́клы (неадуш.)
зні́клага (адуш.)		 зні́клую зні́клае зні́клыя (неадуш.)
зні́клых (адуш.)
Т. зні́клым зні́клай
зні́клаю		 зні́клым зні́клымі
М. зні́клым зні́клай зні́клым зні́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знікне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знікне́нне
Р. знікне́ння
Д. знікне́нню
В. знікне́нне
Т. знікне́ннем
М. знікне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зні́кнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зні́кнуты зні́кнутая зні́кнутае зні́кнутыя
Р. зні́кнутага зні́кнутай
зні́кнутае		 зні́кнутага зні́кнутых
Д. зні́кнутаму зні́кнутай зні́кнутаму зні́кнутым
В. зні́кнуты (неадуш.)
зні́кнутага (адуш.)		 зні́кнутую зні́кнутае зні́кнутыя (неадуш.)
зні́кнутых (адуш.)
Т. зні́кнутым зні́кнутай
зні́кнутаю		 зні́кнутым зні́кнутымі
М. зні́кнутым зні́кнутай зні́кнутым зні́кнутых

Крыніцы: piskunou2012.

зні́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зні́кну зні́кнем
2-я ас. зні́кнеш зні́кнеце
3-я ас. зні́кне зні́кнуць
Прошлы час
м. зні́к зні́клі
ж. зні́кла
н. зні́кла
Загадны лад
2-я ас. зні́кні зні́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час зні́кшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зніко́масць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зніко́масць
Р. зніко́масці
Д. зніко́масці
В. зніко́масць
Т. зніко́масцю
М. зніко́масці

Крыніцы: piskunou2012.