Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
авзлоруыэ

здурне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. здурне́нне
Р. здурне́ння
Д. здурне́нню
В. здурне́нне
Т. здурне́ннем
М. здурне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

здурне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здурне́ю здурне́ем
2-я ас. здурне́еш здурне́еце
3-я ас. здурне́е здурне́юць
Прошлы час
м. здурне́ў здурне́лі
ж. здурне́ла
н. здурне́ла
Загадны лад
2-я ас. здурне́й здурне́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час здурне́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зду́ру

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зду́ру - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

здурэ́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. здурэ́ласць
Р. здурэ́ласці
Д. здурэ́ласці
В. здурэ́ласць
Т. здурэ́ласцю
М. здурэ́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

здурэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здурэ́лы здурэ́лая здурэ́лае здурэ́лыя
Р. здурэ́лага здурэ́лай
здурэ́лае		 здурэ́лага здурэ́лых
Д. здурэ́ламу здурэ́лай здурэ́ламу здурэ́лым
В. здурэ́лы (неадуш.)
здурэ́лага (адуш.)		 здурэ́лую здурэ́лае здурэ́лыя (неадуш.)
здурэ́лых (адуш.)
Т. здурэ́лым здурэ́лай
здурэ́лаю		 здурэ́лым здурэ́лымі
М. здурэ́лым здурэ́лай здурэ́лым здурэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

здурэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. здурэ́нне
Р. здурэ́ння
Д. здурэ́нню
В. здурэ́нне
Т. здурэ́ннем
М. здурэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

здурэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здурэ́ю здурэ́ем
2-я ас. здурэ́еш здурэ́еце
3-я ас. здурэ́е здурэ́юць
Прошлы час
м. здурэ́ў здурэ́лі
ж. здурэ́ла
н. здурэ́ла
Загадны лад
2-я ас. здурэ́й здурэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час здурэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зду́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зду́ты зду́тая зду́тае зду́тыя
Р. зду́тага зду́тай
зду́тае		 зду́тага зду́тых
Д. зду́таму зду́тай зду́таму зду́тым
В. зду́ты (неадуш.)
зду́тага (адуш.)		 зду́тую зду́тае зду́тыя (неадуш.)
зду́тых (адуш.)
Т. зду́тым зду́тай
зду́таю		 зду́тым зду́тымі
М. зду́тым зду́тай зду́тым зду́тых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

зду́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зду́ты зду́тая зду́тае зду́тыя
Р. зду́тага зду́тай
зду́тае		 зду́тага зду́тых
Д. зду́таму зду́тай зду́таму зду́тым
В. зду́ты (неадуш.)
зду́тага (адуш.)		 зду́тую зду́тае зду́тыя (неадуш.)
зду́тых (адуш.)
Т. зду́тым зду́тай
зду́таю		 зду́тым зду́тымі
М. зду́тым зду́тай зду́тым зду́тых

Кароткая форма: зду́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

зду́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зду́ю зду́ем
2-я ас. зду́еш зду́еце
3-я ас. зду́е зду́юць
Прошлы час
м. зду́ў зду́лі
ж. зду́ла
н. зду́ла
Загадны лад
2-я ас. зду́й зду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зду́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.