Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

звераво́дчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	звераво́дчы	звераво́дчая	звераво́дчае	звераво́дчыя
Р.	звераво́дчага	звераво́дчай звераво́дчае	звераво́дчага	звераво́дчых
Д.	звераво́дчаму	звераво́дчай	звераво́дчаму	звераво́дчым
В.	звераво́дчы (неадуш.) звераво́дчага (адуш.)	звераво́дчую	звераво́дчае	звераво́дчыя (неадуш.) звераво́дчых (адуш.)
Т.	звераво́дчым	звераво́дчай звераво́дчаю	звераво́дчым	звераво́дчымі
М.	звераво́дчым	звераво́дчай	звераво́дчым	звераво́дчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

зве́равы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зве́равы	зве́равая	зве́равае	зве́равыя
Р.	зве́равага	зве́равай зве́равае	зве́равага	зве́равых
Д.	зве́раваму	зве́равай	зве́раваму	зве́равым
В.	зве́равы (неадуш.) зве́равага (адуш.)	зве́равую	зве́равае	зве́равыя (неадуш.) зве́равых (адуш.)
Т.	зве́равым	зве́равай зве́раваю	зве́равым	зве́равымі
М.	зве́равым	зве́равай	зве́равым	зве́равых

Крыніцы: piskunou2012.

зверагадава́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

зверагадо́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зверагадо́ўля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	зверагадо́ўля
Р.	зверагадо́ўлі
Д.	зверагадо́ўлі
В.	зверагадо́ўлю
Т.	зверагадо́ўляй зверагадо́ўляю
М.	зверагадо́ўлі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зверагадо́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

зверагадо́ўчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зверагадо́ўчы	зверагадо́ўчая	зверагадо́ўчае	зверагадо́ўчыя
Р.	зверагадо́ўчага	зверагадо́ўчай зверагадо́ўчае	зверагадо́ўчага	зверагадо́ўчых
Д.	зверагадо́ўчаму	зверагадо́ўчай	зверагадо́ўчаму	зверагадо́ўчым
В.	зверагадо́ўчы (неадуш.) зверагадо́ўчага (адуш.)	зверагадо́ўчую	зверагадо́ўчае	зверагадо́ўчыя (неадуш.) зверагадо́ўчых (адуш.)
Т.	зверагадо́ўчым	зверагадо́ўчай зверагадо́ўчаю	зверагадо́ўчым	зверагадо́ўчымі
М.	зверагадо́ўчым	зверагадо́ўчай	зверагадо́ўчым	зверагадо́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зверагаспада́рка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	зверагаспада́рка	зверагаспада́ркі
Р.	зверагаспада́ркі	зверагаспада́рак
Д.	зверагаспада́рцы	зверагаспада́ркам
В.	зверагаспада́рку	зверагаспада́ркі
Т.	зверагаспада́ркай зверагаспада́ркаю	зверагаспада́ркамі
М.	зверагаспада́рцы	зверагаспада́рках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

звераджа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зверадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Verbum