высакало́бы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
высакало́бы |
высакало́бая |
высакало́бае |
высакало́быя |
| Р. |
высакало́бага |
высакало́бай высакало́бае |
высакало́бага |
высакало́бых |
| Д. |
высакало́баму |
высакало́бай |
высакало́баму |
высакало́бым |
| В. |
высакало́бы (неадуш.) высакало́бага (адуш.) |
высакало́бую |
высакало́бае |
высакало́быя (неадуш.) высакало́бых (адуш.) |
| Т. |
высакало́бым |
высакало́бай высакало́баю |
высакало́бым |
высакало́бымі |
| М. |
высакало́бым |
высакало́бай |
высакало́бым |
высакало́бых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
высакаме́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
высакаме́р’е |
| Р. |
высакаме́р’я |
| Д. |
высакаме́р’ю |
| В. |
высакаме́р’е |
| Т. |
высакаме́р’ем |
| М. |
высакаме́р’і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
высакаме́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| высакаме́рна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
высакаме́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
высакаме́рнасць |
| Р. |
высакаме́рнасці |
| Д. |
высакаме́рнасці |
| В. |
высакаме́рнасць |
| Т. |
высакаме́рнасцю |
| М. |
высакаме́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.