азало́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
азало́чаны |
азало́чаная |
азало́чанае |
азало́чаныя |
Р. |
азало́чанага |
азало́чанай азало́чанае |
азало́чанага |
азало́чаных |
Д. |
азало́чанаму |
азало́чанай |
азало́чанаму |
азало́чаным |
В. |
азало́чаны (неадуш.) азало́чанага (адуш.) |
азало́чаную |
азало́чанае |
азало́чаныя (неадуш.) азало́чаных (адуш.) |
Т. |
азало́чаным |
азало́чанай азало́чанаю |
азало́чаным |
азало́чанымі |
М. |
азало́чаным |
азало́чанай |
азало́чаным |
азало́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
азало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
азало́чаны |
азало́чаная |
азало́чанае |
азало́чаныя |
Р. |
азало́чанага |
азало́чанай азало́чанае |
азало́чанага |
азало́чаных |
Д. |
азало́чанаму |
азало́чанай |
азало́чанаму |
азало́чаным |
В. |
азало́чаны (неадуш.) азало́чанага (адуш.) |
азало́чаную |
азало́чанае |
азало́чаныя (неадуш.) азало́чаных (адуш.) |
Т. |
азало́чаным |
азало́чанай азало́чанаю |
азало́чаным |
азало́чанымі |
М. |
азало́чаным |
азало́чанай |
азало́чаным |
азало́чаных |
Кароткая форма: азало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
азало́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
азало́чваю |
азало́чваем |
2-я ас. |
азало́чваеш |
азало́чваеце |
3-я ас. |
азало́чвае |
азало́чваюць |
Прошлы час |
м. |
азало́чваў |
азало́чвалі |
ж. |
азало́чвала |
н. |
азало́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
азало́чвай |
азало́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
азало́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
азамета́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
азамета́н |
Р. |
азамета́ну |
Д. |
азамета́ну |
В. |
азамета́н |
Т. |
азамета́нам |
М. |
азамета́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
азанава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
азанава́нне |
Р. |
азанава́ння |
Д. |
азанава́нню |
В. |
азанава́нне |
Т. |
азанава́ннем |
М. |
азанава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
азанава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
азанава́ны |
азанава́ная |
азанава́нае |
азанава́ныя |
Р. |
азанава́нага |
азанава́най азанава́нае |
азанава́нага |
азанава́ных |
Д. |
азанава́наму |
азанава́най |
азанава́наму |
азанава́ным |
В. |
азанава́ны (неадуш.) азанава́нага (адуш.) |
азанава́ную |
азанава́нае |
азанава́ныя (неадуш.) азанава́ных (адуш.) |
Т. |
азанава́ным |
азанава́най азанава́наю |
азанава́ным |
азанава́нымі |
М. |
азанава́ным |
азанава́най |
азанава́ным |
азанава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
азанава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
азанава́ны |
азанава́ная |
азанава́нае |
азанава́ныя |
Р. |
азанава́нага |
азанава́най азанава́нае |
азанава́нага |
азанава́ных |
Д. |
азанава́наму |
азанава́най |
азанава́наму |
азанава́ным |
В. |
азанава́ны (неадуш.) азанава́нага (адуш.) |
азанава́ную |
азанава́нае |
азанава́ныя (неадуш.) азанава́ных (адуш.) |
Т. |
азанава́ным |
азанава́най азанава́наю |
азанава́ным |
азанава́нымі |
М. |
азанава́ным |
азанава́най |
азанава́ным |
азанава́ных |
Кароткая форма: азанава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
азанава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
азанава́ны |
азанава́ная |
азанава́нае |
азанава́ныя |
Р. |
азанава́нага |
азанава́най азанава́нае |
азанава́нага |
азанава́ных |
Д. |
азанава́наму |
азанава́най |
азанава́наму |
азанава́ным |
В. |
азанава́ны (неадуш.) азанава́нага (адуш.) |
азанава́ную |
азанава́нае |
азанава́ныя (неадуш.) азанава́ных (адуш.) |
Т. |
азанава́ным |
азанава́най азанава́наю |
азанава́ным |
азанава́нымі |
М. |
азанава́ным |
азанава́най |
азанава́ным |
азанава́ных |
Кароткая форма: азанава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
азанава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
азану́ецца |
азану́юцца |
Прошлы час |
м. |
азанава́ўся |
азанава́ліся |
ж. |
азанава́лася |
н. |
азанава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
азанава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
азану́ю |
азану́ем |
2-я ас. |
азану́еш |
азану́еце |
3-я ас. |
азану́е |
азану́юць |
Прошлы час |
м. |
азанава́ў |
азанава́лі |
ж. |
азанава́ла |
н. |
азанава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
азану́й |
азану́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
азану́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.