неперамо́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неперамо́жны |
неперамо́жная |
неперамо́жнае |
неперамо́жныя |
| Р. |
неперамо́жнага |
неперамо́жнай неперамо́жнае |
неперамо́жнага |
неперамо́жных |
| Д. |
неперамо́жнаму |
неперамо́жнай |
неперамо́жнаму |
неперамо́жным |
| В. |
неперамо́жны (неадуш.) неперамо́жнага (адуш.) |
неперамо́жную |
неперамо́жнае |
неперамо́жныя (неадуш.) неперамо́жных (адуш.) |
| Т. |
неперамо́жным |
неперамо́жнай неперамо́жнаю |
неперамо́жным |
неперамо́жнымі |
| М. |
неперамо́жным |
неперамо́жнай |
неперамо́жным |
неперамо́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Неперамо́жны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
| м. |
| Н. |
Неперамо́жны |
| Р. |
Неперамо́жнага |
| Д. |
Неперамо́жнаму |
| В. |
Неперамо́жны |
| Т. |
Неперамо́жным |
| М. |
Неперамо́жным |
неперано́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| неперано́сна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
неперано́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неперано́снасць |
| Р. |
неперано́снасці |
| Д. |
неперано́снасці |
| В. |
неперано́снасць |
| Т. |
неперано́снасцю |
| М. |
неперано́снасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неперано́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неперано́сны |
неперано́сная |
неперано́снае |
неперано́сныя |
| Р. |
неперано́снага |
неперано́снай неперано́снае |
неперано́снага |
неперано́сных |
| Д. |
неперано́снаму |
неперано́снай |
неперано́снаму |
неперано́сным |
| В. |
неперано́сны (неадуш.) неперано́снага (адуш.) |
неперано́сную |
неперано́снае |
неперано́сныя (неадуш.) неперано́сных (адуш.) |
| Т. |
неперано́сным |
неперано́снай неперано́снаю |
неперано́сным |
неперано́снымі |
| М. |
неперано́сным |
неперано́снай |
неперано́сным |
неперано́сных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неперапі́саны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неперапі́саны |
неперапі́саная |
неперапі́санае |
неперапі́саныя |
| Р. |
неперапі́санага |
неперапі́санай неперапі́санае |
неперапі́санага |
неперапі́саных |
| Д. |
неперапі́санаму |
неперапі́санай |
неперапі́санаму |
неперапі́саным |
| В. |
неперапі́саны (неадуш.) неперапі́санага (адуш.) |
неперапі́саную |
неперапі́санае |
неперапі́саныя (неадуш.) неперапі́саных (адуш.) |
| Т. |
неперапі́саным |
неперапі́санай неперапі́санаю |
неперапі́саным |
неперапі́санымі |
| М. |
неперапі́саным |
неперапі́санай |
неперапі́саным |
неперапі́саных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неперапы́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неперапы́ннасць |
| Р. |
неперапы́ннасці |
| Д. |
неперапы́ннасці |
| В. |
неперапы́ннасць |
| Т. |
неперапы́ннасцю |
| М. |
неперапы́ннасці |
Крыніцы:
piskunou2012.