Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдійклмнпрстўфхцш

Шані́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шані́
Р. Шанё́ў
Д. Шаня́м
В. Шані́
Т. Шаня́мі
М. Шаня́х

ша́нкер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ша́нкер
Р. ша́нкеру
Д. ша́нкеру
В. ша́нкер
Т. ша́нкерам
М. ша́нкеры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ша́нкерны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ша́нкерны ша́нкерная ша́нкернае ша́нкерныя
Р. ша́нкернага ша́нкернай
ша́нкернае		 ша́нкернага ша́нкерных
Д. ша́нкернаму ша́нкернай ша́нкернаму ша́нкерным
В. ша́нкерны (неадуш.)
ша́нкернага (адуш.)		 ша́нкерную ша́нкернае ша́нкерныя (неадуш.)
ша́нкерных (адуш.)
Т. ша́нкерным ша́нкернай
ша́нкернаю		 ша́нкерным ша́нкернымі
М. ша́нкерным ша́нкернай ша́нкерным ша́нкерных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

шано́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. шано́ба
Р. шано́бы
Д. шано́бе
В. шано́бу
Т. шано́бай
шано́баю
М. шано́бе

Крыніцы: piskunou2012.

шано́ўлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шано́ўлівы шано́ўлівая шано́ўлівае шано́ўлівыя
Р. шано́ўлівага шано́ўлівай
шано́ўлівае		 шано́ўлівага шано́ўлівых
Д. шано́ўліваму шано́ўлівай шано́ўліваму шано́ўлівым
В. шано́ўлівы (неадуш.)
шано́ўлівага (адуш.)		 шано́ўлівую шано́ўлівае шано́ўлівыя (неадуш.)
шано́ўлівых (адуш.)
Т. шано́ўлівым шано́ўлівай
шано́ўліваю		 шано́ўлівым шано́ўлівымі
М. шано́ўлівым шано́ўлівай шано́ўлівым шано́ўлівых

Крыніцы: piskunou2012.

шано́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
шано́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

шано́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. шано́ўнасць
Р. шано́ўнасці
Д. шано́ўнасці
В. шано́ўнасць
Т. шано́ўнасцю
М. шано́ўнасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шано́ўная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. шано́ўная шано́ўныя
Р. шано́ўнай шано́ўных
Д. шано́ўнай шано́ўным
В. шано́ўную шано́ўных
Т. шано́ўнай
шано́ўнаю		 шано́ўнымі
М. шано́ўнай шано́ўных

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

шано́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шано́ўны шано́ўная шано́ўнае шано́ўныя
Р. шано́ўнага шано́ўнай
шано́ўнае		 шано́ўнага шано́ўных
Д. шано́ўнаму шано́ўнай шано́ўнаму шано́ўным
В. шано́ўны (неадуш.)
шано́ўнага (адуш.)		 шано́ўную шано́ўнае шано́ўныя (неадуш.)
шано́ўных (адуш.)
Т. шано́ўным шано́ўнай
шано́ўнаю		 шано́ўным шано́ўнымі
М. шано́ўным шано́ўнай шано́ўным шано́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шано́ўны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. шано́ўны шано́ўныя
Р. шано́ўнага шано́ўных
Д. шано́ўнаму шано́ўным
В. шано́ўнага шано́ўных
Т. шано́ўным шано́ўнымі
М. шано́ўным шано́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.