сімулява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сімулява́ны |
сімулява́ная |
сімулява́нае |
сімулява́ныя |
| Р. |
сімулява́нага |
сімулява́най сімулява́нае |
сімулява́нага |
сімулява́ных |
| Д. |
сімулява́наму |
сімулява́най |
сімулява́наму |
сімулява́ным |
| В. |
сімулява́ны (неадуш.) сімулява́нага (адуш.) |
сімулява́ную |
сімулява́нае |
сімулява́ныя (неадуш.) сімулява́ных (адуш.) |
| Т. |
сімулява́ным |
сімулява́най сімулява́наю |
сімулява́ным |
сімулява́нымі |
| М. |
сімулява́ным |
сімулява́най |
сімулява́ным |
сімулява́ных |
Кароткая форма: сімулява́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сімулява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сімулю́ецца |
сімулю́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сімулява́ўся |
сімулява́ліся |
| ж. |
сімулява́лася |
| н. |
сімулява́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сімулява́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сімулю́ю |
сімулю́ем |
| 2-я ас. |
сімулю́еш |
сімулю́еце |
| 3-я ас. |
сімулю́е |
сімулю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сімулява́ў |
сімулява́лі |
| ж. |
сімулява́ла |
| н. |
сімулява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сімулю́й |
сімулю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сімулю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сімулява́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сімулю́ю |
сімулю́ем |
| 2-я ас. |
сімулю́еш |
сімулю́еце |
| 3-я ас. |
сімулю́е |
сімулю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сімулява́ў |
сімулява́лі |
| ж. |
сімулява́ла |
| н. |
сімулява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сімулю́й |
сімулю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сімулява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сімуля́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сімуля́нт |
сімуля́нты |
| Р. |
сімуля́нта |
сімуля́нтаў |
| Д. |
сімуля́нту |
сімуля́нтам |
| В. |
сімуля́нта |
сімуля́нтаў |
| Т. |
сімуля́нтам |
сімуля́нтамі |
| М. |
сімуля́нце |
сімуля́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сімуля́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сімуля́нтка |
сімуля́нткі |
| Р. |
сімуля́нткі |
сімуля́нтак |
| Д. |
сімуля́нтцы |
сімуля́нткам |
| В. |
сімуля́нтку |
сімуля́нтак |
| Т. |
сімуля́нткай сімуля́нткаю |
сімуля́нткамі |
| М. |
сімуля́нтцы |
сімуля́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сімуля́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сімуля́нцкі |
сімуля́нцкая |
сімуля́нцкае |
сімуля́нцкія |
| Р. |
сімуля́нцкага |
сімуля́нцкай сімуля́нцкае |
сімуля́нцкага |
сімуля́нцкіх |
| Д. |
сімуля́нцкаму |
сімуля́нцкай |
сімуля́нцкаму |
сімуля́нцкім |
| В. |
сімуля́нцкі (неадуш.) сімуля́нцкага (адуш.) |
сімуля́нцкую |
сімуля́нцкае |
сімуля́нцкія (неадуш.) сімуля́нцкіх (адуш.) |
| Т. |
сімуля́нцкім |
сімуля́нцкай сімуля́нцкаю |
сімуля́нцкім |
сімуля́нцкімі |
| М. |
сімуля́нцкім |
сімуля́нцкай |
сімуля́нцкім |
сімуля́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сімуля́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сімуля́тар |
сімуля́тары |
| Р. |
сімуля́тара |
сімуля́тараў |
| Д. |
сімуля́тару |
сімуля́тарам |
| В. |
сімуля́тар |
сімуля́тары |
| Т. |
сімуля́тарам |
сімуля́тарамі |
| М. |
сімуля́тары |
сімуля́тарах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
сімуля́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сімуля́цыя |
| Р. |
сімуля́цыі |
| Д. |
сімуля́цыі |
| В. |
сімуля́цыю |
| Т. |
сімуля́цыяй сімуля́цыяю |
| М. |
сімуля́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сімфаджа́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сімфаджа́з |
| Р. |
сімфаджа́за |
| Д. |
сімфаджа́зу |
| В. |
сімфаджа́з |
| Т. |
сімфаджа́зам |
| М. |
сімфаджа́зе |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.