Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

несусве́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. несусве́цце
Р. несусве́цця
Д. несусве́ццю
В. несусве́цце
Т. несусве́ццем
М. несусве́цці

Крыніцы: piskunou2012.

несустрака́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несустрака́ны несустрака́ная несустрака́нае несустрака́ныя
Р. несустрака́нага несустрака́най
несустрака́нае
несустрака́нага несустрака́ных
Д. несустрака́наму несустрака́най несустрака́наму несустрака́ным
В. несустрака́ны (неадуш.)
несустрака́нага (адуш.)
несустрака́ную несустрака́нае несустрака́ныя (неадуш.)
несустрака́ных (адуш.)
Т. несустрака́ным несустрака́най
несустрака́наю
несустрака́ным несустрака́нымі
М. несустрака́ным несустрака́най несустрака́ным несустрака́ных

Крыніцы: piskunou2012.

несустрака́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несустрака́ны несустрака́ная несустрака́нае несустрака́ныя
Р. несустрака́нага несустрака́най
несустрака́нае
несустрака́нага несустрака́ных
Д. несустрака́наму несустрака́най несустрака́наму несустрака́ным
В. несустрака́ны (неадуш.)
несустрака́нага (адуш.)
несустрака́ную несустрака́нае несустрака́ныя (неадуш.)
несустрака́ных (адуш.)
Т. несустрака́ным несустрака́най
несустрака́наю
несустрака́ным несустрака́нымі
М. несустрака́ным несустрака́най несустрака́ным несустрака́ных

Крыніцы: piskunou2012.

несустры́мна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
несустры́мна - -

Крыніцы: piskunou2012.

несустры́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несустры́мны несустры́мная несустры́мнае несустры́мныя
Р. несустры́мнага несустры́мнай
несустры́мнае
несустры́мнага несустры́мных
Д. несустры́мнаму несустры́мнай несустры́мнаму несустры́мным
В. несустры́мны (неадуш.)
несустры́мнага (адуш.)
несустры́мную несустры́мнае несустры́мныя (неадуш.)
несустры́мных (адуш.)
Т. несустры́мным несустры́мнай
несустры́мнаю
несустры́мным несустры́мнымі
М. несустры́мным несустры́мнай несустры́мным несустры́мных

Крыніцы: piskunou2012.

несустрэ́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несустрэ́ты несустрэ́тая несустрэ́тае несустрэ́тыя
Р. несустрэ́тага несустрэ́тай
несустрэ́тае
несустрэ́тага несустрэ́тых
Д. несустрэ́таму несустрэ́тай несустрэ́таму несустрэ́тым
В. несустрэ́ты (неадуш.)
несустрэ́тага (адуш.)
несустрэ́тую несустрэ́тае несустрэ́тыя (неадуш.)
несустрэ́тых (адуш.)
Т. несустрэ́тым несустрэ́тай
несустрэ́таю
несустрэ́тым несустрэ́тымі
М. несустрэ́тым несустрэ́тай несустрэ́тым несустрэ́тых

Крыніцы: piskunou2012.

несустрэ́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несустрэ́ты несустрэ́тая несустрэ́тае несустрэ́тыя
Р. несустрэ́тага несустрэ́тай
несустрэ́тае
несустрэ́тага несустрэ́тых
Д. несустрэ́таму несустрэ́тай несустрэ́таму несустрэ́тым
В. несустрэ́ты (неадуш.)
несустрэ́тага (адуш.)
несустрэ́тую несустрэ́тае несустрэ́тыя (неадуш.)
несустрэ́тых (адуш.)
Т. несустрэ́тым несустрэ́тай
несустрэ́таю
несустрэ́тым несустрэ́тымі
М. несустрэ́тым несустрэ́тай несустрэ́тым несустрэ́тых

Крыніцы: piskunou2012.

несутры́мна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
несутры́мна - -

Крыніцы: piskunou2012.

несутры́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несутры́мны несутры́мная несутры́мнае несутры́мныя
Р. несутры́мнага несутры́мнай
несутры́мнае
несутры́мнага несутры́мных
Д. несутры́мнаму несутры́мнай несутры́мнаму несутры́мным
В. несутры́мны (неадуш.)
несутры́мнага (адуш.)
несутры́мную несутры́мнае несутры́мныя (неадуш.)
несутры́мных (адуш.)
Т. несутры́мным несутры́мнай
несутры́мнаю
несутры́мным несутры́мнымі
М. несутры́мным несутры́мнай несутры́мным несутры́мных

Крыніцы: piskunou2012.

Несуты́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Несуты́чы
Р. Несуты́ч
Несуты́чаў
Д. Несуты́чам
В. Несуты́чы
Т. Несуты́чамі
М. Несуты́чах