Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвдеёжзілмноруыэюя-
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

гарну́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарну́ го́рнем
2-я ас. го́рнеш го́рнеце
3-я ас. го́рне го́рнуць
Прошлы час
м. гарну́ў гарну́лі
ж. гарну́ла
н. гарну́ла
Загадны лад
2-я ас. гарні́ гарні́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час го́рнучы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарну́шак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарну́шак гарну́шкі
Р. гарну́шка гарну́шкаў
Д. гарну́шку гарну́шкам
В. гарну́шак гарну́шкі
Т. гарну́шкам гарну́шкамі
М. гарну́шку гарну́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарну́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарну́шка гарну́шкі
Р. гарну́шкі гарну́шак
Д. гарну́шцы гарну́шкам
В. гарну́шку гарну́шкі
Т. гарну́шкай
гарну́шкаю		 гарну́шкамі
М. гарну́шцы гарну́шках

Крыніцы: piskunou2012.

гарну́шкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарну́шкавы гарну́шкавая гарну́шкавае гарну́шкавыя
Р. гарну́шкавага гарну́шкавай
гарну́шкавае		 гарну́шкавага гарну́шкавых
Д. гарну́шкаваму гарну́шкавай гарну́шкаваму гарну́шкавым
В. гарну́шкавы
гарну́шкавага		 гарну́шкавую гарну́шкавае гарну́шкавыя
гарну́шкавых
Т. гарну́шкавым гарну́шкавай
гарну́шкаваю		 гарну́шкавым гарну́шкавымі
М. гарну́шкавым гарну́шкавай гарну́шкавым гарну́шкавых

Крыніцы: tsblm1996.

га́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́рны га́рная га́рнае га́рныя
Р. га́рнага га́рнай
га́рнае		 га́рнага га́рных
Д. га́рнаму га́рнай га́рнаму га́рным
В. га́рны (неадуш.)
га́рнага (адуш.)		 га́рную га́рнае га́рныя (неадуш.)
га́рных (адуш.)
Т. га́рным га́рнай
га́рнаю		 га́рным га́рнымі
М. га́рным га́рнай га́рным га́рных

Крыніцы: piskunou2012.

Гарны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гарны́
Р. Гарно́ў
Д. Гарна́м
В. Гарны́
Т. Гарна́мі
М. Гарна́х

гарня́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарня́к гарнякі́
Р. гарняка́ гарняко́ў
Д. гарняку́ гарняка́м
В. гарняка́ гарняко́ў
Т. гарняко́м гарняка́мі
М. гарняку́ гарняка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Гарнякі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гарнякі́
Р. Гарняко́ў
Д. Гарняка́м
В. Гарнякі́
Т. Гарняка́мі
М. Гарняка́х

Гарня́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гарня́ты
Р. Гарня́т
Гарня́таў
Д. Гарня́там
В. Гарня́ты
Т. Гарня́тамі
М. Гарня́тах

гарня́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарня́цкі гарня́цкая гарня́цкае гарня́цкія
Р. гарня́цкага гарня́цкай
гарня́цкае		 гарня́цкага гарня́цкіх
Д. гарня́цкаму гарня́цкай гарня́цкаму гарня́цкім
В. гарня́цкі (неадуш.)
гарня́цкага (адуш.)		 гарня́цкую гарня́цкае гарня́цкія (неадуш.)
гарня́цкіх (адуш.)
Т. гарня́цкім гарня́цкай
гарня́цкаю		 гарня́цкім гарня́цкімі
М. гарня́цкім гарня́цкай гарня́цкім гарня́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.