Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

неперакладны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неперакладны́	неперакладна́я	неперакладно́е	неперакладны́я
Р.	неперакладно́га	неперакладно́й неперакладно́е	неперакладно́га	неперакладны́х
Д.	неперакладно́му	неперакладно́й	неперакладно́му	неперакладны́м
В.	неперакладны́ (неадуш.) неперакладно́га (адуш.)	неперакладну́ю	неперакладно́е	неперакладны́я (неадуш.) неперакладны́х (адуш.)
Т.	неперакладны́м	неперакладно́й неперакладно́ю	неперакладны́м	неперакладны́мі
М.	неперакладны́м	неперакладно́й	неперакладны́м	неперакладны́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

неперако́нліва

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
неперако́нліва	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

неперако́нлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	неперако́нлівасць
Р.	неперако́нлівасці
Д.	неперако́нлівасці
В.	неперако́нлівасць
Т.	неперако́нлівасцю
М.	неперако́нлівасці

Крыніцы: piskunou2012.

неперако́нлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неперако́нлівы	неперако́нлівая	неперако́нлівае	неперако́нлівыя
Р.	неперако́нлівага	неперако́нлівай неперако́нлівае	неперако́нлівага	неперако́нлівых
Д.	неперако́нліваму	неперако́нлівай	неперако́нліваму	неперако́нлівым
В.	неперако́нлівы (неадуш.) неперако́нлівага (адуш.)	неперако́нлівую	неперако́нлівае	неперако́нлівыя (неадуш.) неперако́нлівых (адуш.)
Т.	неперако́нлівым	неперако́нлівай неперако́нліваю	неперако́нлівым	неперако́нлівымі
М.	неперако́нлівым	неперако́нлівай	неперако́нлівым	неперако́нлівых

Крыніцы: piskunou2012.

непераку́лены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	непераку́лены	непераку́леная	непераку́ленае	непераку́леныя
Р.	непераку́ленага	непераку́ленай непераку́ленае	непераку́ленага	непераку́леных
Д.	непераку́ленаму	непераку́ленай	непераку́ленаму	непераку́леным
В.	непераку́лены (неадуш.) непераку́ленага (адуш.)	непераку́леную	непераку́ленае	непераку́леныя (неадуш.) непераку́леных (адуш.)
Т.	непераку́леным	непераку́ленай непераку́ленаю	непераку́леным	непераку́ленымі
М.	непераку́леным	непераку́ленай	непераку́леным	непераку́леных

Крыніцы: piskunou2012.

непераку́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	непераку́лены	непераку́леная	непераку́ленае	непераку́леныя
Р.	непераку́ленага	непераку́ленай непераку́ленае	непераку́ленага	непераку́леных
Д.	непераку́ленаму	непераку́ленай	непераку́ленаму	непераку́леным
В.	непераку́лены (неадуш.) непераку́ленага (адуш.)	непераку́леную	непераку́ленае	непераку́леныя (неадуш.) непераку́леных (адуш.)
Т.	непераку́леным	непераку́ленай непераку́ленаю	непераку́леным	непераку́ленымі
М.	непераку́леным	непераку́ленай	непераку́леным	непераку́леных

Крыніцы: piskunou2012.

непераку́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	непераку́льны	непераку́льная	непераку́льнае	непераку́льныя
Р.	непераку́льнага	непераку́льнай непераку́льнае	непераку́льнага	непераку́льных
Д.	непераку́льнаму	непераку́льнай	непераку́льнаму	непераку́льным
В.	непераку́льны (неадуш.) непераку́льнага (адуш.)	непераку́льную	непераку́льнае	непераку́льныя (неадуш.) непераку́льных (адуш.)
Т.	непераку́льным	непераку́льнай непераку́льнаю	непераку́льным	непераку́льнымі
М.	непераку́льным	непераку́льнай	непераку́льным	непераку́льных

Крыніцы: piskunou2012.

неперала́зны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	неперала́зны	неперала́зная	неперала́знае	неперала́зныя
Р.	неперала́знага	неперала́знай неперала́знае	неперала́знага	неперала́зных
Д.	неперала́знаму	неперала́знай	неперала́знаму	неперала́зным
В.	неперала́зны (неадуш.) неперала́знага (адуш.)	неперала́зную	неперала́знае	неперала́зныя (неадуш.) неперала́зных (адуш.)
Т.	неперала́зным	неперала́знай неперала́знаю	неперала́зным	неперала́знымі
М.	неперала́зным	неперала́знай	неперала́зным	неперала́зных

Крыніцы: piskunou2012.

непералі́ўкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	непералі́ўкі
Р.	непералі́вак
Д.	непералі́ўкам
В.	непералі́ўкі
Т.	непералі́ўкамі
М.	непералі́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

непералі́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	непералі́чаны	непералі́чаная	непералі́чанае	непералі́чаныя
Р.	непералі́чанага	непералі́чанай непералі́чанае	непералі́чанага	непералі́чаных
Д.	непералі́чанаму	непералі́чанай	непералі́чанаму	непералі́чаным
В.	непералі́чаны (неадуш.) непералі́чанага (адуш.)	непералі́чаную	непералі́чанае	непералі́чаныя (неадуш.) непералі́чаных (адуш.)
Т.	непералі́чаным	непералі́чанай непералі́чанаю	непералі́чаным	непералі́чанымі
М.	непералі́чаным	непералі́чанай	непералі́чаным	непералі́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)