спалітызава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спалітызу́ю |
спалітызу́ем |
2-я ас. |
спалітызу́еш |
спалітызу́еце |
3-я ас. |
спалітызу́е |
спалітызу́юць |
Прошлы час |
м. |
спалітызава́ў |
спалітызава́лі |
ж. |
спалітызава́ла |
н. |
спалітызава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спалітызу́й |
спалітызу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спалітызава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спалітыкава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спалітыку́ю |
спалітыку́ем |
2-я ас. |
спалітыку́еш |
спалітыку́еце |
3-я ас. |
спалітыку́е |
спалітыку́юць |
Прошлы час |
м. |
спалітыкава́ў |
спалітыкава́лі |
ж. |
спалітыкава́ла |
н. |
спалітыкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спалітыку́й |
спалітыку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
спалітыку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спалі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спалю́ся |
спа́лімся |
2-я ас. |
спа́лішся |
спа́ліцеся |
3-я ас. |
спа́ліцца |
спа́ляцца |
Прошлы час |
м. |
спалі́ўся |
спалі́ліся |
ж. |
спалі́лася |
н. |
спалі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
спалі́ся |
спалі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спалі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
спалі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спалю́ |
спа́лім |
2-я ас. |
спа́ліш |
спа́ліце |
3-я ас. |
спа́ліць |
спа́ляць |
Прошлы час |
м. |
спалі́ў |
спалі́лі |
ж. |
спалі́ла |
н. |
спалі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
спалі́ |
спалі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спалкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
спалкава́нне |
спалкава́нні |
Р. |
спалкава́ння |
спалкава́нняў |
Д. |
спалкава́нню |
спалкава́нням |
В. |
спалкава́нне |
спалкава́нні |
Т. |
спалкава́ннем |
спалкава́ннямі |
М. |
спалкава́нні |
спалкава́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
спало́мнічаць
‘спаломнічаць у Рым’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
спало́мнічаю |
спало́мнічаем |
2-я ас. |
спало́мнічаеш |
спало́мнічаеце |
3-я ас. |
спало́мнічае |
спало́мнічаюць |
Прошлы час |
м. |
спало́мнічаў |
спало́мнічалі |
ж. |
спало́мнічала |
н. |
спало́мнічала |
Загадны лад |
2-я ас. |
спало́мнічай |
спало́мнічайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
спало́мнічаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спало́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спало́нены |
спало́неная |
спало́ненае |
спало́неныя |
Р. |
спало́ненага |
спало́ненай спало́ненае |
спало́ненага |
спало́неных |
Д. |
спало́ненаму |
спало́ненай |
спало́ненаму |
спало́неным |
В. |
спало́нены (неадуш.) спало́ненага (адуш.) |
спало́неную |
спало́ненае |
спало́неныя (неадуш.) спало́неных (адуш.) |
Т. |
спало́неным |
спало́ненай спало́ненаю |
спало́неным |
спало́ненымі |
М. |
спало́неным |
спало́ненай |
спало́неным |
спало́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
спало́сканы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спало́сканы |
спало́сканая |
спало́сканае |
спало́сканыя |
Р. |
спало́сканага |
спало́сканай спало́сканае |
спало́сканага |
спало́сканых |
Д. |
спало́сканаму |
спало́сканай |
спало́сканаму |
спало́сканым |
В. |
спало́сканы (неадуш.) спало́сканага (адуш.) |
спало́сканую |
спало́сканае |
спало́сканыя (неадуш.) спало́сканых (адуш.) |
Т. |
спало́сканым |
спало́сканай спало́сканаю |
спало́сканым |
спало́сканымі |
М. |
спало́сканым |
спало́сканай |
спало́сканым |
спало́сканых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
спало́сканы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
спало́сканы |
спало́сканая |
спало́сканае |
спало́сканыя |
Р. |
спало́сканага |
спало́сканай спало́сканае |
спало́сканага |
спало́сканых |
Д. |
спало́сканаму |
спало́сканай |
спало́сканаму |
спало́сканым |
В. |
спало́сканы (неадуш.) спало́сканага (адуш.) |
спало́сканую |
спало́сканае |
спало́сканыя (неадуш.) спало́сканых (адуш.) |
Т. |
спало́сканым |
спало́сканай спало́сканаю |
спало́сканым |
спало́сканымі |
М. |
спало́сканым |
спало́сканай |
спало́сканым |
спало́сканых |
Кароткая форма: спало́скана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
спало́скванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
спало́скванне |
Р. |
спало́сквання |
Д. |
спало́скванню |
В. |
спало́скванне |
Т. |
спало́скваннем |
М. |
спало́скванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.