Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

наву́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. наву́ка наву́кі
Р. наву́кі наву́к
Д. наву́цы наву́кам
В. наву́ку наву́кі
Т. наву́кай
наву́каю		 наву́камі
М. наву́цы наву́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

навукаве́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. навукаве́д навукаве́ды
Р. навукаве́да навукаве́даў
Д. навукаве́ду навукаве́дам
В. навукаве́да навукаве́даў
Т. навукаве́дам навукаве́дамі
М. навукаве́дзе навукаве́дах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

навукаё́містасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. навукаё́містасць
Р. навукаё́містасці
Д. навукаё́містасці
В. навукаё́містасць
Т. навукаё́містасцю
М. навукаё́містасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

навукаё́місты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навукаё́місты навукаё́містая навукаё́містае навукаё́містыя
Р. навукаё́містага навукаё́містай
навукаё́містае		 навукаё́містага навукаё́містых
Д. навукаё́містаму навукаё́містай навукаё́містаму навукаё́містым
В. навукаё́місты (неадуш.)
навукаё́містага (адуш.)		 навукаё́містую навукаё́містае навукаё́містыя (неадуш.)
навукаё́містых (адуш.)
Т. навукаё́містым навукаё́містай
навукаё́містаю		 навукаё́містым навукаё́містымі
М. навукаё́містым навукаё́містай навукаё́містым навукаё́містых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

навукаё́мкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. навукаё́мкасць
Р. навукаё́мкасці
Д. навукаё́мкасці
В. навукаё́мкасць
Т. навукаё́мкасцю
М. навукаё́мкасці

Крыніцы: piskunou2012.

навуказна́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. навуказна́вец навуказна́ўцы
Р. навуказна́ўца навуказна́ўцаў
Д. навуказна́ўцу навуказна́ўцам
В. навуказна́ўца навуказна́ўцаў
Т. навуказна́ўцам навуказна́ўцамі
М. навуказна́ўцу навуказна́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

навуказна́ўства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. навуказна́ўства
Р. навуказна́ўства
Д. навуказна́ўству
В. навуказна́ўства
Т. навуказна́ўствам
М. навуказна́ўстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

навуказна́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. навуказна́ўца навуказна́ўцы
Р. навуказна́ўцы навуказна́ўцаў
Д. навуказна́ўцу навуказна́ўцам
В. навуказна́ўцу навуказна́ўцаў
Т. навуказна́ўцам навуказна́ўцамі
М. навуказна́ўцу навуказна́ўцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

навуказна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. навуказна́ўчы навуказна́ўчая навуказна́ўчае навуказна́ўчыя
Р. навуказна́ўчага навуказна́ўчай
навуказна́ўчае		 навуказна́ўчага навуказна́ўчых
Д. навуказна́ўчаму навуказна́ўчай навуказна́ўчаму навуказна́ўчым
В. навуказна́ўчы (неадуш.)
навуказна́ўчага (адуш.)		 навуказна́ўчую навуказна́ўчае навуказна́ўчыя (неадуш.)
навуказна́ўчых (адуш.)
Т. навуказна́ўчым навуказна́ўчай
навуказна́ўчаю		 навуказна́ўчым навуказна́ўчымі
М. навуказна́ўчым навуказна́ўчай навуказна́ўчым навуказна́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

навукападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
навукападо́бна - -