Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

гарні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарні́ст гарні́сты
Р. гарні́ста гарні́стаў
Д. гарні́сту гарні́стам
В. гарні́ста гарні́стаў
Т. гарні́стам гарні́стамі
М. гарні́сце гарні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарніту́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарніту́р гарніту́ры
Р. гарніту́ра гарніту́раў
Д. гарніту́ру гарніту́рам
В. гарніту́р гарніту́ры
Т. гарніту́рам гарніту́рамі
М. гарніту́ры гарніту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарніту́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарніту́ра гарніту́ры
Р. гарніту́ры гарніту́р
Д. гарніту́ры гарніту́рам
В. гарніту́ру гарніту́ры
Т. гарніту́рай
гарніту́раю
гарніту́рамі
М. гарніту́ры гарніту́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарніту́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарніту́равы гарніту́равая гарніту́равае гарніту́равыя
Р. гарніту́равага гарніту́равай
гарніту́равае
гарніту́равага гарніту́равых
Д. гарніту́раваму гарніту́равай гарніту́раваму гарніту́равым
В. гарніту́равы (неадуш.)
гарніту́равага (адуш.)
гарніту́равую гарніту́равае гарніту́равыя (неадуш.)
гарніту́равых (адуш.)
Т. гарніту́равым гарніту́равай
гарніту́раваю
гарніту́равым гарніту́равымі
М. гарніту́равым гарніту́равай гарніту́равым гарніту́равых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

гарніту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарніту́рны гарніту́рная гарніту́рнае гарніту́рныя
Р. гарніту́рнага гарніту́рнай
гарніту́рнае
гарніту́рнага гарніту́рных
Д. гарніту́рнаму гарніту́рнай гарніту́рнаму гарніту́рным
В. гарніту́рны (неадуш.)
гарніту́рнага (адуш.)
гарніту́рную гарніту́рнае гарніту́рныя (неадуш.)
гарніту́рных (адуш.)
Т. гарніту́рным гарніту́рнай
гарніту́рнаю
гарніту́рным гарніту́рнымі
М. гарніту́рным гарніту́рнай гарніту́рным гарніту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гарніту́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарніту́рчык гарніту́рчыкі
Р. гарніту́рчыка гарніту́рчыкаў
Д. гарніту́рчыку гарніту́рчыкам
В. гарніту́рчык гарніту́рчыкі
Т. гарніту́рчыкам гарніту́рчыкамі
М. гарніту́рчыку гарніту́рчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Гарно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Гарно́ва
Р. Гарно́ва
Д. Гарно́ву
В. Гарно́ва
Т. Гарно́вам
М. Гарно́ве

Гарно́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гарно́ўка
Р. Гарно́ўкі
Д. Гарно́ўцы
В. Гарно́ўку
Т. Гарно́ўкай
Гарно́ўкаю
М. Гарно́ўцы

гарну́лік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гарну́лік гарну́лікі
Р. гарну́ліка гарну́лікаў
Д. гарну́ліку гарну́лікам
В. гарну́лік гарну́лікі
Т. гарну́лікам гарну́лікамі
М. гарну́ліку гарну́ліках

Крыніцы: piskunou2012.

гарну́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарну́ся го́рнемся
2-я ас. го́рнешся го́рнецеся
3-я ас. го́рнецца го́рнуцца
Прошлы час
м. гарну́ўся гарну́ліся
ж. гарну́лася
н. гарну́лася
Загадны лад
2-я ас. гарні́ся гарні́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час го́рнучыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.