выкрыва́льніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выкрыва́льніцкі |
выкрыва́льніцкая |
выкрыва́льніцкае |
выкрыва́льніцкія |
| Р. |
выкрыва́льніцкага |
выкрыва́льніцкай
выкрыва́льніцкае |
выкрыва́льніцкага |
выкрыва́льніцкіх |
| Д. |
выкрыва́льніцкаму |
выкрыва́льніцкай |
выкрыва́льніцкаму |
выкрыва́льніцкім |
| В. |
выкрыва́льніцкі (неадуш.)
выкрыва́льніцкага (адуш.) |
выкрыва́льніцкую |
выкрыва́льніцкае |
выкрыва́льніцкія (неадуш.)
выкрыва́льніцкіх (адуш.) |
| Т. |
выкрыва́льніцкім |
выкрыва́льніцкай
выкрыва́льніцкаю |
выкрыва́льніцкім |
выкрыва́льніцкімі |
| М. |
выкрыва́льніцкім |
выкрыва́льніцкай |
выкрыва́льніцкім |
выкрыва́льніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
выкрыва́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выкрыва́льніцтва |
выкрыва́льніцтвы |
| Р. |
выкрыва́льніцтва |
выкрыва́льніцтваў |
| Д. |
выкрыва́льніцтву |
выкрыва́льніцтвам |
| В. |
выкрыва́льніцтва |
выкрыва́льніцтвы |
| Т. |
выкрыва́льніцтвам |
выкрыва́льніцтвамі |
| М. |
выкрыва́льніцтве |
выкрыва́льніцтвах |
Крыніцы:
piskunou2012.
выкрыва́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выкрыва́льны |
выкрыва́льная |
выкрыва́льнае |
выкрыва́льныя |
| Р. |
выкрыва́льнага |
выкрыва́льнай
выкрыва́льнае |
выкрыва́льнага |
выкрыва́льных |
| Д. |
выкрыва́льнаму |
выкрыва́льнай |
выкрыва́льнаму |
выкрыва́льным |
| В. |
выкрыва́льны (неадуш.)
выкрыва́льнага (адуш.) |
выкрыва́льную |
выкрыва́льнае |
выкрыва́льныя (неадуш.)
выкрыва́льных (адуш.) |
| Т. |
выкрыва́льным |
выкрыва́льнай
выкрыва́льнаю |
выкрыва́льным |
выкрыва́льнымі |
| М. |
выкрыва́льным |
выкрыва́льнай |
выкрыва́льным |
выкрыва́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выкрыва́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выкрыва́льны |
выкрыва́льная |
выкрыва́льнае |
выкрыва́льныя |
| Р. |
выкрыва́льнага |
выкрыва́льнай
выкрыва́льнае |
выкрыва́льнага |
выкрыва́льных |
| Д. |
выкрыва́льнаму |
выкрыва́льнай |
выкрыва́льнаму |
выкрыва́льным |
| В. |
выкрыва́льны (неадуш.)
выкрыва́льнага (адуш.) |
выкрыва́льную |
выкрыва́льнае |
выкрыва́льныя (неадуш.)
выкрыва́льных (адуш.) |
| Т. |
выкрыва́льным |
выкрыва́льнай
выкрыва́льнаю |
выкрыва́льным |
выкрыва́льнымі |
| М. |
выкрыва́льным |
выкрыва́льнай |
выкрыва́льным |
выкрыва́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выкрыва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выкрыва́нне |
| Р. |
выкрыва́ння |
| Д. |
выкрыва́нню |
| В. |
выкрыва́нне |
| Т. |
выкрыва́ннем |
| М. |
выкрыва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выкрыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
выкрыва́ецца |
выкрыва́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
выкрыва́ўся |
выкрыва́ліся |
| ж. |
выкрыва́лася |
| н. |
выкрыва́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выкрыва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выкрыва́ю |
выкрыва́ем |
| 2-я ас. |
выкрыва́еш |
выкрыва́еце |
| 3-я ас. |
выкрыва́е |
выкрыва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
выкрыва́ў |
выкрыва́лі |
| ж. |
выкрыва́ла |
| н. |
выкрыва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
выкрыва́й |
выкрыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
выкрыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́крывіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́крыўлю |
вы́крывім |
| 2-я ас. |
вы́крывіш |
вы́крывіце |
| 3-я ас. |
вы́крывіць |
вы́крывяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́крывіў |
вы́крывілі |
| ж. |
вы́крывіла |
| н. |
вы́крывіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́крыві |
вы́крывіце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́крывіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́крык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́крык |
вы́крыкі |
| Р. |
вы́крыку |
вы́крыкаў |
| Д. |
вы́крыку |
вы́крыкам |
| В. |
вы́крык |
вы́крыкі |
| Т. |
вы́крыкам |
вы́крыкамі |
| М. |
вы́крыку |
вы́крыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выкры́кванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
выкры́кванне |
выкры́кванні |
| Р. |
выкры́квання |
выкры́кванняў |
| Д. |
выкры́кванню |
выкры́кванням |
| В. |
выкры́кванне |
выкры́кванні |
| Т. |
выкры́кваннем |
выкры́кваннямі |
| М. |
выкры́кванні |
выкры́кваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.